1 jaar bloggen op Jong & Borstkanker Blog: een bloggende vriendin

Sinds 1 jaar heb ik een blogger als vriendin. En dat was wel even wennen in het begin. Want ineens speelde ik zelfs in mijn vrije tijd voor eindredacteur. Hoefde ik mensen niet meer te vertellen hoe het met Marike ging, dat hadden ze immers al op haar blog gelezen. Was de kans groot dat een inspirerend gesprek ’s middags in de avond online stond, uiteraard vaak inclusief de traditionele foto van ons, genietend van een of andere lekkernij (je krijgt best honger van goede gesprekken, toch?). En, laten we dat vooral niet vergeten, kregen we Tim Hofman over de vloer. Ja dames, bloggen heeft zo zijn voordelen! 🙂

Toen Marike en ik vorig jaar zomer tijdens een van onze avondwandelingen het idee van een blog bespraken, zei ik meteen: doen. Want als er maar een persoon zou zijn die in haar blogs steun, troost of herkenning zou vinden, dan zou de opzet al geslaagd zijn. Het idee dat jij niet de enige bent, is volgens mij heel waardevol. Marike zelf dacht uiteraard al verder: zou ze haar blog in het Engels schrijven, om zo een groter publiek te bereiken? Ja, als Marike eenmaal iets in haar hoofd heeft, gaat ze er vol voor! En ze wist ook hoe belangrijk het was, want toen ze zelf op internet zocht naar persoonlijke verhalen van jonge vrouwen met borstkanker, bleken die lastig te vinden. Dat terwijl je als jonge vrouw of man met (borst)kanker met zulke leeftijdspecifieke zaken te maken krijgt. Daarom is het zo belangrijk dat er sites als die van Marike en haar lotgenoten zijn.

Wat ik zelf zo mooi vind aan Marikes blogs, is dat ik ze vaak al gehoord heb voordat ze online staan. Oftewel: Marike schrijft het op zoals het is. Ze is puur en neemt geen blad voor de mond. Dat is natuurlijk een van de redenen dat ik haar zo geweldig vind, maar het zorgt er denk ik ook voor dat haar blog zo veel gevonden wordt. Marike is de meest positieve persoon die ik ken, maar ook als ze zich minder goed voelt, is ze niet bang om dat op te schrijven. Dat verwoordde ze zo goed in haar blog De twee meisjes met kanker. Die blog raakte duidelijk een gevoelige snaar, want het was de meest gelezen en gedeelde blog van het afgelopen jaar.

Ze doet het nu alweer een jaar, maar voor mijn gevoel is het al veel langer. Als je even vergeet hoe bijzonder het is, wordt het bijna vanzelfsprekend dat ze haar ervaringen deelt. Bijna, want nog regelmatig denk ik: je moet het maar durven. Je zo kwetsbaar opstellen, de hele wereld die het lezen kan. Zo open en eerlijk. Ik zag bijvoorbeeld van dichtbij de frustraties die leidden tot de twee meisjes met kanker en besefte eens te meer: Marikes site is zo veel meer dan een blog. Het is een verhaal van iemands leven, iemand die probeert een zinvol en gelukkig leven te leiden, ondanks alle grote obstakels die ze op haar weg vindt. En daar kan iedereen, kanker of niet, volgens mij heel veel van leren.

Ik ben heel benieuwd wat jullie, vrienden, familie, lotgenoten en andere bekenden uit Marikes blog halen. Laat dus gerust een reactie achter.

Lieve schat, van harte gefeliciteerd met je jubileum. Ik ben heel trots op jou!

Samen in het ziekenhuis na Marikes operatie