Update: 13 dagen na diagnose

Bedankt weer voor alle lieve berichtjes, hier weer een update. Afgelopen donderdag ben ik geopereerd, er is een lymfeklier verwijderd om deze nog preciezer te kunnen onderzoeken op mogelijke aanwezigheid van kankercellen en er is een port-o-cath geplaatst, een soort kastje waarmee ik straks infusen kan krijgen en waar ze bloed uit kunnen halen. Ik ben heel blij dat ze dat zo snel hebben kunnen regelen, en ik straks niet meer telkens in mijn arm geprikt hoef te worden. De voorbereidingen voor de operatie en de operatie zelf zijn goed verlopen, zelfs nog gelachen op de operatiekamer, maar het bijkomen van de narcose en de operatie viel wel echt tegen. Het is wel confronterend om me nu voor het eerst echt niet lekker te voelen, en ik realiseer me natuurlijk dat ik me nog veel vaker niet goed zal gaan voelen. En dus niet goed voor mezelf kan zorgen en leuke dingen moet overslaan. Wel moeilijk, maar ik probeer positief te blijven en me te realiseren dat er natuurlijk ook nog veel is wat ik wel nog kan. Dit is tijdelijk, een moeilijke fase waar ik doorheen moet, maar dit gaat weer voorbij.

Komende weken zullen gelukkig wat rustiger zijn, omdat ik vooral zelf thuis bezig ben met de hormoonbehandeling tbv het invriezen van eicellen. Daarvoor zal ik mezelf injecties gaan geven. Spannend, maar de lieve verpleegster heeft zelfs zichzelf geprikt om mij aan te moedigen, en toen viel het eigenlijk wel mee. Gelukkig hoef ik mezelf maar twee weken te prikken. Maandag gaan ze mijn hartpompfunctie nog controleren, dit zullen ze elke 3 maanden gaan doen. Dit is omdat deze aangetast zou kunnen worden tijdens de chemotherapie, alhoewel deze met mijn leeftijd en gezonde conditie gewoon veilig is! Maar het wordt dus in de gaten gehouden. Verder krijg ik vrijdag voorlichting over de chemotherapie. Fijn, dan weet ik meer wat ik kan gaan verwachten! En omdat mijn haar snel uit zal gaan vallen, hoop dat ik snel ergens een afspraak kan maken om een haarwerk te laten maken nu ik mijn eigen haar nog heb. Ik heb ook als advies gekregen mijn haar alvast kort te laten knippen zodat de overgang minder groot zal zijn. Lijkt me vreselijk, maar ze hebben wel een punt met dit advies… dus ik denk dat ik binnenkort ook maar langs de kapper ga.

Dan nog een verzoek, aangezien zovelen van jullie hebben aangeboden om te helpen en ik inmiddels ook echt moet accepteren dat ik zonder hulp deze periode niet doorkom. Dennis en ik merken dat het huishouden bijhouden er echt bij inschiet en veel energie kost, dus daar kunnen we zeker hulp bij gebruiken. Dus mocht je hier zijn, zou hulp met afwassen/koken/boodschappen doen/bed verschonen etcetera heel fijn zijn, en als er eens iemand wil komen poetsen zou dat ook heel prettig zijn. Straks als ik begin met de chemotherapie zal mijn weerstand laag zijn, en zal het extra belangrijk zijn dat mijn huis zo schoon mogelijk is. En dan zal ik dat zeker niet meer goed zelf kunnen. Ook is het heel fijn dat er al verschillende mensen zijn meegeweest naar het ziekenhuis en dat kunnen blijven doen. Dennis en ik hebben afgesproken dat we zoveel mogelijk met zijn 3-en gaan, of ik met iemand anders (zodat Dennis ook gewoon kan werken), omdat het voor Dennis te zwaar is om telkens alleen mee te moeten gaan. Het is ook fijn als Dennis vooral mijn leuke en lieve vriendje kan blijven, en niet mijn verzorger/huishoudster en ik ook gewoon zijn vriendinnetje ipv een patient 😉 Jullie kunnen ons zeker daarmee helpen!

Liefs, Marike