Update: 59 dagen na diagnose
Lieve allemaal,
Hier een berichtje van mij in mijn zwarte week die aardig grijs is deze keer! Vorige week was het tijd voor mijn tweede chemokuur. Woensdag eerst nog naar de oncoloog geweest (een andere deze keer), die qua veranderingen voor de medicatie toch een ander plan had dan mijn eigen oncoloog: namelijk eerst 1 medicijn veranderen ipv direct 2 aanpassingen doorvoeren. Nadat hij meerdere malen gezegd had dat ik bij misselijkheid laagdrempelig moest bellen, want dat zij dan iets fouts doen, ging ik toch met een redelijk gerust gevoel weg. En deze arts heeft toch wel punten gescoord bij mij. Hij vroeg namelijk hoe het zat met mijn haaruitval, en toen ik vertelde dat mijn haar toch wel echt aan het uitvallen was en ik kale plekken kreeg, zag ik hem al een beetje vreemd kijken. Mooi om zijn verbaasde gezicht te zien toen ik zei dat ik op dat moment een haarwerk op had! Vandaag was ik online mijn medische aantekeningen van oncologie aan het bekijken (altijd interessant), en toen zag ik dat hij had genoteerd: “fraai haarwerk”. Heerlijk dat zo’n man dat erbij schrijft! Maar goed, donderdag was het dus zover, deze keer kreeg ik om 15:30 de kuur. Ik was toch wel aardig zenuwachtig, vooral voor het prikken, omdat dat de vorige keer niet makkelijk ging. Ik was de verdovende crème die ik de vorige keer had gekregen totaal vergeten (dat geheugen van mij tegenwoordig!), en met een haarwerk op een ziekenhuisbed liggen (ik miste de mooie stoel van laatst!) bleek ook niet zo’n best plan. Achja, ik lag er wel mooi bij 😉 Uiteindelijk ben ik weer door 2 mensen geprikt, en hebben ze nu wel zo’n beetje door hoe ze me moeten prikken geloof ik. Na 1.5u stonden John, Dennis en ik weer buiten dus dat ging snel! Het was wel heel fijn om aan het einde van de middag de kuur te krijgen, nu kon ik thuis nog lekker genieten van Johns kookkunsten en toen ik me beroerder ging voelen, lag ik alweer in bed. De volgende kuren heb ik dus alvast naar de middag verplaatst! Zaterdag ben ik uiteindelijk toch weer heel misselijk geworden, en heeft Dennis een rondje langs 2 ziekenhuizen gemaakt om voor mij weer andere medicijnen te halen. Deze medicijnen zijn een soort pepmiddelen, en die werkten echt goed! Ik had me toch een honger, haha 😉 En Xandra hielp mij deze dag ook goed door door samen met mij naar Finding Nemo (geweldig!) en Sex and the City 2 (te slecht!) te kijken, dat soort afleiding is ook een medicijn! Ook van de vervelende bijwerkingen van de medicijnen van de 1e kuur (sufheid e.d.) had ik nu geen last. Ik ben op vrijdag na elke dag nu naar buiten geweest, en ook zelf wat actiever kunnen zijn (boek lezen e.d.). Al met al gaat deze zwarte week dus erg goed en is het meer een grijze week! En ik denk natuurlijk graag dat die vieze eiwitdrankjes en al mijn gewandel daar ook aan bijdragen. Ik heb deze dagen ook echt eindelijk even rust gehad, met mijn moeder, John en Dennis die voor me zorgden, en ook eindelijk slaap ik weer goed. Deze rust kon ik goed gebruiken na alle hectiek van de afgelopen maanden! Dus bedankt weer voor jullie kaartjes en berichtjes, en iedereen die langs is geweest ook ontzettend bedankt! Ik prijs mezelf gelukkig met zo’n fijn netwerk van familie en vrienden!
Liefs, Marike
