Marike is weer lekker thuis na haar operatie

Hallo allemaal,

Dennis hier. Gisteren werd Marike nog geopereerd, vandaag zit ze al weer boordevol praatjes op de bank naast me! 😉 Tegen tienen vanochtend waren we in het ziekenhuis en mochten we Marike meenemen. Ze was vanochtend al zelf opgestaan en zat al append op de bedrand, toen de arts binnenkwam. Die zei dan ook: “Je ziet er veel te goed uit om in het ziekenhuis te blijven.” Herstellen gaat toch een heel stuk sneller als je niet misselijk bent, gelukkig kon ze nu de morfine achterwege laten.

Voor de operatie: ik mocht niet te lief doen tegen Marike, dus dan maar gek! 😉

Best een opluchting, na de operatie van gisteren. Toen Marike gisteren in de holding voor de OK lag, kwam de chirurg nog langs en keek hij zorgelijk. Marikes borst glom al een tijdje en had een wat blauwe kleur. Volgens de chirurg was dat laatste de kleur van de vloeistof in de expander, waar wij dachten dat het de huid was. De huid was dus heel dun, de chirurg zei: “We balanceren op het randje.” Hij had twee verschillende groottes siliconen besteld, maar het was al snel duidelijk dat die grotere niet ging lukken. Marike wilde dat ook niet, want ze wilde absoluut geen risico nemen, omdat ze echt hoopt dat dit de laatste operatie is. De chirurg was het daar uiteraard mee eens. En hoewel we ‘op het randje balanceerden’, stelde hij Marike ook gerust. “Ik weet wat ik doe.”

Dat bleek, want toen hij ’s avonds na de operatie weer kwam kijken, bleek het er allemaal goed uit te zien. Hij had een stukje heel dunne huid verwijderd en twee net iets minder dunne stukjes huid over elkaar gelegd. Daardoor zag de huid er een stuk beter uit: niet meer blauw en niet meer glimmend. “We hadden geen half jaar moeten wachten, dan was de expander door de huid gekomen”, zei hij. Het toont wel weer aan: het is niet voor niets dat ze deze ingreep liever niet doen na een bestraling. Bij Marikes linkerborst (de niet bestraalde kant) ging immers alles tijdens de operatie én in de maanden ervoor heel voortvarend; het was de bestraalde rechterkant die het tempo en het maximaal haalbare bepaalde. Gelukkig hadden we veel vertrouwen in de chirurg en hij heeft het goed gedaan. En Marike ook, want hij zei: “Je hebt er echt alles aan gedaan.” Haar ribbenkast is wel wat ingedeukt door de expander, dat verklaart ook de heftige pijn die ze vaak had na het vullen. Het resultaat volgens Marike: miniboobs, maar wel een einde aan een zware periode van driekwart jaar en dat is natuurlijk heel fijn!!

Weer lekker naar huis 🙂

Naar huis dus vanmorgen. Met een taxi die ons netjes voor de deur afzette. En dat is nog geen sinecure op een zaterdagochtend in een Utrechtse winkelstraat. Nadat Marike drie trappen was opgegaan, was ze wel weer redelijk buiten adem. We hebben allebei vanmiddag lekker liggen slapen. We hebben met z’n drietjes, Hedie, Marike en ik, vanmiddag lekker taartjes gegeten en vanavond friet. Heerlijk dat Marike weer lekker thuis is. Ze is heel blij dat ze vanavond weer lekker in haar eigen bedje slaapt en niet naast een heel aardige, maar wel snurkende meneer, maar gewoon naast haar eigen lieve schatje (haar woorden, niet de mijne haha).

Welterusten allemaal! 🙂

Marike is weer thuis en dat moe gevierd worden! #sweet #operatie

A photo posted by Dennis Kemperman (@denniskemperman) on Mar 12, 2016 at 3:04am PST