Dennis Archive

Toen ik ontdekte dat leven bij de dag het beste helpt om angst bij kanker tegen te gaan, werd dat mijn nieuwe motto. Niet te veel vooruit kijken. Immers: angst om weer ziek te worden, angst voor uitzaaiingen heeft allemaal te maken met de toekomst, met ‘wat als’. Kan ik daar wel mee

Zonder camera’s moesten we vanmorgen gewoon wachten in de volle wachtkamer bij plastische chirurgie. Verbaast me niet als nadat ik me gemeld heb voor mijn afspraak om 9:55, zich een dame meldt voor een afspraak bij mijn arts om 10:00. Het is een geluk dat de arts wel alle tijd voor je

Vanmiddag zijn Dennis en ik naar het Antonius ziekenhuis in Leidsche Rijn geweest voor een afspraak met de oncologisch chirurg. Omdat ik vanwege mijn genetische belasting (homozygoot Chek2) mijn andere borst preventief heb laten amputeren, kregen we vandaag de uitslag van het weefsel. Het is namelijk standaardprocedure dat weggehaald borstweefsel door de patholoog wordt

Aan de vragen die ik krijg, merk ik dat jullie benieuwd zijn hoe het met me gaat, dus hier een update over hoe ik me voel 10 dagen na het plaatsen van tissue expanders. Hoe gaat het met de pijn? Best goed, ik gebruik nog paracetamol en ibuprofen maar vanmorgen heb ik al niks

Na weer een gebroken nacht (ik heb om 5u The Next Great Baker zitten kijken), werd ik vanmorgen (toen ik net weer sliep) wakker gemaakt met goed nieuws: de drains mochten eruit en ik mag naar huis!! Alhoewel ik die drains vervloekt heb was het eruit halen geen pretje, maar wat een

Vandaag was beter dan gisteren dus morgen wordt weer beter dan vandaag. Dat is mijn nieuwe mantra geworden. Het feit dat ik om de zoveel uur reikhalzend uitkijk naar mijn favoriete snoepjes aka paracetamol, ibuprofen en oxycodon zegt wel wat over de pijn. Nu heb ik gelukkig nooit onder een vrachtwagen gelegen

Zo, net als 2 weken geleden gaan we weer op weg naar het Antonius ziekenhuis voor mijn operatie. Heel fijn dat ik nu zo vroeg aan de beurt ben en dus niet zo lang honger hoef te lijden (ik geloof dat ik dat nog het ergste vond de vorige keer haha). Ik

Ja: ik baalde ontzettend toen mijn operatie op het allerlaatste moment niet doorging. Zeker toen ik hoorde dat ik opnieuw ingepland moest worden en dat dit misschien weer maanden zou duren. Ik zag de bui al hangen: alweer niet samen met mijn collega’s het academisch jaar kunnen starten. Maar toen bleek ik

Er was me verteld dat ik me zou voelen alsof er een bus over me heen was gereden. Nou dat klopt wel: ik ben moe, misselijk, heb overal spierpijn en mijn lijf voelt alsof het van lood is gemaakt. En dat terwijl ik niet eens geopereerd ben. En dat voelt best kut,

Even een laatste blog voordat ik misschien wel eventjes niet zelf kan bloggen. Morgen is het zover: de eerste operatie voor mijn borstreconstructie gaat plaatsvinden. Tevens wordt mijn andere borst preventief geamputeerd (aangezien ik een dubbele Chek2 genmutatie heb). Ik krijg dan aan beide kanten tissue expanders. Ik zal een of meerdere