Bestraling Archive

Daar ging ik weer gistermorgen, met de tram naar Nieuwegein. Een zenuwachtig gevoel in mijn buik, pijnstillers achter de kiezen en Dennis voor de mentale support. Voor de zoveelste keer naar de plastisch chirurg. De pijnstillers waren voor niks, want gisteren besloot de chirurg dat het echt niet meer verstandig was om nog te vullen.

Ik kijk omlaag en zie dat mijn expander lek is. Aan mijn bestraalde kant is ie helemaal ingedeukt. Daarnaast heb ik heel vreemde open wonden op mijn lichaam, op plekken die niks met de expanders te maken hebben. Ondertussen word ik gebeld dat bij nader onderzoek het weggehaalde borstweefsel toch onrustige cellen bevat.