Borstkanker Archive

Ik ben blij dat het weer herfst wordt! Lekker ’s avonds de kaarsjes aan, warme chocolademelk drinken, genieten van de mooie herfstkleuren en thuis mijn dikke sokken aan. De collecties in de winkels zijn helemaal mijn smaak met kleuren als bordeauxrood, en ik kan weer lekker onder mijn dekentje kruipen op de bank.

Vanmorgen had ik voor het eerst sinds mijn operatie (bijna) 6 weken geleden een afspraak op mijn werk. Gisteren was ik al twee uurtjes geweest, voornamelijk om mijn computer alle updates te laten draaien en een beetje overzicht voor mezelf te creëren.  Terugkomen na een vakantie is altijd al best wennen, laat

Een jaar geleden zat ik achter mijn computer aan tafel, kijkend naar de Dom, en zei ik tegen Dennis: “Zou ik dit wel echt doen?”. Ik voelde twijfels, zenuwen, en kriebels in mijn buik. De weken ervoor had ik samen met Dennis aan een website gewerkt. Vele uren in WordPress zitten puzzelen

Ik kreeg een ontzettend lief kaartje van een mede-vrijwilliger bij Stichting Heppie. Sowieso vind ik het al bijzonder dat iemand met wie ik één keer een kamp heb gedraaid mij een kaartje stuurt, maar al helemaal als ze de moeite neemt er een persoonlijke tekst op te zetten. Positiviteit en borstkanker Ze schreef dat

Aan de vragen die ik krijg, merk ik dat jullie benieuwd zijn hoe het met me gaat, dus hier een update over hoe ik me voel 10 dagen na het plaatsen van tissue expanders. Hoe gaat het met de pijn? Best goed, ik gebruik nog paracetamol en ibuprofen maar vanmorgen heb ik al niks

Nog maar 8 nachtjes slapen en dan lig ik weer op de operatietafel. Mits er geen spoedgeval tussenkomt dus nog even fingers crossed! 10 april vorig jaar werd mijn borst geamputeerd, en al meer dan een jaar loop ik dus rond met een borstprothese. Elke dag weer word ik geconfronteerd met het feit

In de Flair van deze week (nr. 19), de week van moederdag, staat een brief van mij aan mijn moeder. Hieronder kun je de brief lezen. Ik ben heel blij met de steun van mijn moedertje!  Lief moedertje, Huilend stond ik op de parkeerplaats van het ziekenhuis. Het was drie dagen voor mijn 26e

Van sommigen van jullie kreeg ik al de vraag waar mijn blog over mijn laatste dag bij Winnock bleef… De dag nadat ik klaar was met het intensieve re-integratieprogramma van 3 weken werd ik ziek: keelpijn, hoesten, koorts en ik was snipverkouden. Daarbovenop kwam mijn allerlaatste immunotherapie dus je kunt je voorstellen

Help! Dat was wat ik vanmorgen dacht. Dag 11 van mijn re-integratieprogramma alweer en dat betekent nog maar 5 dagen te gaan. Zelfinzicht en een drive om te mezelf te ontwikkelen zorgt ervoor dat ik heel goed zien wat ik allemaal nog kan leren. En bedenk ik er dus alleen maar doelen

Na een onrustig nachtje slapen hing er vanmorgen een enorme donderwolk boven mijn hoofd. Er gingen zo ongeveer 10 miljoen gedachten door mijn hoofd en was kwaad op Winnock, de mensen daar, op mezelf, op de muis die ik vanmorgen op 2 meter afstand van me zag lopen en die zelfs een