De zus van de buurvrouw

De jarige heeft net haar cadeaus uitgepakt als een meisje in een rode trui vertelt over haar fietsongeluk zes weken geleden. Ze staat moeilijk. Ze beschrijft de klap die ze maakte op haar racefiets. Hoe ze met een gekneusde rugwervel toch naar haar auto is gefietst. Dat fietsen er voorlopig niet inzit. Aan de statafel vele meelevende blikken. Prompt ontstaat er een levendig gesprek waarin het ene na het andere gruwelijke ongeluk wordt gedeeld. Een vrouw zag haar man en twee kinderen voor haar ogen in een ravijn donderen. Een jongen kreeg een dwarslaesie nadat hij viel tijdens het skaten. Rode trui valt stil. Haar verhaal stelt plots weinig voor.

Ook een verjaardag, zo’n twee jaar geleden. Mijn pruik kriebelt, mijn gezicht is opgeblazen. Ik neem net een hap van mijn stuk taart als een kennis me vraagt naar mijn prognose. Ik verslik me terwijl ik stamel dat het er op zich goed uitziet voor me, dat de chemo zijn werk doet, dat ik optimistisch probeer te zijn. Voordat ik mijn zin heb afgemaakt begint ze over de zus van haar buurvrouw. Die heeft ook borstkanker. Maar daar gaat het niet goed mee hoor. Nee, die heeft niet lang meer. Ik probeer begripvol te reageren, mijn eetlust is verdwenen.

Het is slechts een van vele soortgelijke gesprekken. Over de zus van de buurvrouw. De moeder van de vriendin. De dochter van de bakker. Altijd net iets erger. Altijd gaan ze dood of zijn ze dat al. Altijd veel te jong. En altijd borstkanker.

Stel je eens voor dat je bij de tandarts zit. Zenuwachtig omdat je een wortelkanaalbehandeling moet ondergaan. En dat de tandarts dan zegt: “Vorige week behandelde ik een patiënt. Ook een wortelkanaalbehandeling. Alleen die kreeg een allergische reactie op de verdoving. In de stoel overleden”. Zou jij je mond dan nog opendoen?

Vraag me gewoon hoe het met míj gaat. Luister onbevooroordeeld naar míjn verhaal. Vertel je man over de zus van de buurvrouw. En laat mij lekker mijn taart eten.

 

* Zeven weken lang zal ik elke maandag een blog plaatsen die ik heb geschreven voor een cursus blog- en columnschrijven. In deze blogs beschrijf ik thema’s uit mijn leven alleen met meer dichterlijke vrijheid dan ik doorgaans doe.

De wachtkamer
AYA's van UMC Utrecht gezocht!
Facebooktwitterpinterestmail
9 reacties op “De zus van de buurvrouw”
  1. Marieke says:
  2. René says:
  3. Hester says:
  4. Mincka says:
  5. Babette says:
  6. Hester says:
  7. Je moedertje says:
  8. Tipsbijkanker says:
  9. Suzanne says:

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Lees vorig bericht:
Goodreads 2017 reading challenge

Een van mijn favoriete websites op dit moment is Goodreads, een soort IMDB voor boekenliefhebbers, waar je allerlei informatie en reviews...

Sluiten