Een leven vóór en een leven ná

2 september 2013 is voor mij een keerpunt in mijn leven. In tegenstelling tot wat mensen soms denken is kanker krijgen niet iets wat je overkomt en waarna je je oude leven weer oppakt. Nee, het voelt eerder alsof ik een leven vóór en een leven ná de borstkanker heb. Neem nu mijn lichaam. Dat is blijvend veranderd. Ook als ik te zijner tijd een borstreconstructie heb ondergaan, en dus weer twee borsten heb, zullen alle littekens me steeds aan de borstkanker herinneren. Niet alleen mijn lichaam is veranderd, ik ben ook veranderd.

Soms gebeuren er dingen waardoor ik weer even extra geconfronteerd word met het feit dat mijn lichaam en mijn leven zo blijvend veranderd zijn. Als ik een tampon in een tas vind bijvoorbeeld, want dat ik voor het laatst ongesteld was, is al maanden geleden en door de hormoontherapie zal dat de komende jaren ook niet gebeuren. Als ik weer eens sta te ruziën met mijn korte haar voor de spiegel omdat het niet doet wat ik wil. De kapper kan nog zo vaak zeggen dat ik echt een hoofd heb voor kort haar: ik heb niet gekozen voor kort haar. Als ik samen met mijn vriend in bed lig en hij grijpt mis omdat hij even is vergeten dat ik geen rechterborst meer heb (waar we vervolgens samen wel ontzettend om kunnen lachen). Als ik eindelijk genoeg energie heb om mijn kleding eens uit te zoeken en ik stapeltjes maak: ‘ nu even niet’, ‘straks weer wel’ en ‘nooit meer’.

Begrijp me niet verkeerd, ik voel me goed over mijn lichaam. Het korte haar staat me inderdaad goed en de kilo’s erbij kan ik hebben. Maar ik heb er niet voor gekozen en het kost tijd om de veranderingen te accepteren.

Het vreemdst is het om foto’s van mezelf terug te kijken. Tijdens mijn chemoperiode, toen ik nog veel meer moeite had met mijn uiterlijk, kon ik mezelf daar soms echt mee kwellen. Ik keek dan naar mijn foto’s en dacht alleen maar: wat was ik mooi.

Zomervakantie 2013, twee maanden voor de diagnose borstkanker

juli 2013, twee maanden voor de diagnose borstkanker

Tegelijkertijd was ik dan boos op mezelf . Waarom was ik toen niet gelukkiger met mezelf? Waarom zag ik toen niet dat ik er echt wel goed uitzag? Ook is het heel vreemd om me te realiseren dat ik op die foto’s ook al ziek was, alleen wist ik het nog niet. Ik zag mezelf en dacht: jouw leven gaat heel snel compleet veranderen en daar heb je nu nog totaal geen weet van.

 

Augustus 2013. Zelfs Dennis had hier veel langer haar!

augustus 2013. Zelfs Dennis had hier veel langer haar!

Maar toch, als iemand me vraagt of ik weer die persoon wil zijn dan weet ik niet eens zeker of ik volmondig ja zou zeggen. Ik voel me rustiger, gelukkiger, ik weet veel beter wat ik wil en mijn leefstijl is tientallen malen gezonder en actiever geworden. Ik was toen een jaar jonger, maar nu tien jaar wijzer.

Zomaar een selfie op deze woensdagochtend

Zomaar een selfie op deze woensdagochtend

 

Ziek!
12 tips tegen misselijkheid bij chemotherapie
Facebooktwitterpinterestmail
8 reacties op “Een leven vóór en een leven ná”
  1. Ger en Jeannie says:
  2. Dennis says:
  3. Esther says:
  4. Rieky says:
  5. Mirjam says:
  6. Hester says:
  7. René says:
  8. @tips_bij_kanker says:

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Lees vorig bericht:
Goodreads 2017 reading challenge

Een van mijn favoriete websites op dit moment is Goodreads, een soort IMDB voor boekenliefhebbers, waar je allerlei informatie en reviews...

Sluiten