Positieve energie dankzij een vriendinnenweekend!

Toen ik hoorde dat ik met spoed geopereerd moest worden, was een van de eerste dingen die ik dacht: oh nee, en mijn weekendje weg dan?! Dit weekend zou ik namelijk naar Harderwijk gaan samen met 6 studievriendinnen. Ik zat in de weekendcommissie en keek er al maanden naar uit. Maar 4 dagen na een operatie een weekendje weg?! Daar moest ik toch wel even over nadenken.

Vorige week was echt heel heftig en ik ben echt intens verdrietig geweest. Toch voelde ik toen ook al: ik blijf me niet zo voelen. Deze gevoelens worden minder zwaar en intens. En zo is het gegaan.

Een van de (vele) levenslessen die ik heb geleerd van op mijn 25e borstkanker krijgen, is dat het delen van je gevoel je echt veel oplevert. Kwetsbaar durven zijn. Het is ook stoer als je eerlijk bent over je emoties. En dat heb ik dan dus ook gedaan. Ook tegen mijn vriendinnen. Ik heb gezegd dat ik graag mee wilde gaan op weekend, maar dat ik me ook nog erg labiel voelde en dat ik dus misschien niet altijd vrolijk zou zijn. En dat was natuurlijk oké, en ze wilden met alle liefde voor me zorgen. Alleen al dat uitspreken gaf zoveel rust: ik hoefde geen masker op te houden. Het was zoals het was, wat ik voelde was wat ik voelde en daar moest ik nou eenmaal doorheen. Ik keek gewoon hoe het ging en hoe lang ik het volhield, en als ik zou moeten huilen zou dat helemaal oké zijn.

Ik werd opgehaald en thuisgebracht, mijn bed werd opgedekt en afgehaald, ik heb niks geholpen met koken etcetera, kreeg kopjes thee op bed gebracht. Een van mijn vriendinnen hielp me met mijn borstband (een onding dat ik echt niet zelf dichtkrijg). Ik had het gevoel dat ik kon praten en dat er naar me werd geluisterd, maar juist ook dat ik gewoon even mezelf kon zijn. Mijn vriendinnen heb ik de jacuzzi ingestuurd (als ik er niet in kan, geniet dan dubbel voor mij!), ik heb gemozaiekt (waarbij er voor mij stukjes tegel afgeknipt werden), ik bleek nog best scherp te zijn tijdens 30 seconds, en ik ben nog op mijn knieën door een smal gangetje gekropen om puzzels op te lossen in een escaperoom. Dat had ik toch niet gedacht maandag in mijn ziekenhuisbed na de operatie.

Superleuk om te doen! Het krukje is voor de babykamer van een van de vriendinnen die zwanger is en gaat trouwen 🙂

Ik heb heel veel gelachen en helemaal niet gehuild. Niet omdat ik stoer wilde zijn, maar gewoon: omdat ik me goed en stabiel voelde. Ik heb getolereerd dat ik af en toe gezelligheid moest missen, en geprobeerd gewoon te genieten van die momenten op bed en mijn tablet met Netflix. Ik wist dat als ik die momenten rust zou pakken, ik andere leuke momenten ervoor terug zou krijgen. Ik heb hulp gevraagd en mijn grenzen aangegeven.

Lol met Snapchat! Mijn gebruikersnaam is marike87

En zo bleek uiteindelijk de timing van het weekendje weg niet onhandig, maar juist perfect te zijn. Het was precies wat ik nodig had. Ik ging er labiel en verdrietig in, en kwam er positief en sterk weer uit. Er zullen komende week vast nog baalmomenten zijn, maar ik weet dat ik ze alweer veel beter aan zal kunnen.

Dankjulliewel daarvoor lieve vriendinnen!