Re-integreren bij Winnock: dag 3
Vandaag een halve dag Winnock met op mijn vrije middag mijn driewekelijks shotje Herceptin.
Een kort verslag, want de drie letters M, O en E beschrijven niet afdoende hoe ik me voel op dit moment. Wel wil ik voor mezelf even opschrijven wat ik heb geleerd vandaag, en jullie mogen weer meelezen 🙂
We hebben het onder andere gehad over pauzes, op je werk maar ook thuis. Pauzes kun je klachtcontingent of tijdcontingent nemen. Ik, en volgens mij de rest van mijn Winnock groepsgenoten, kozen meestal de eerste optie. Als we als pauzes namen, dan pas op het moment dat we te veel pijn kregen of te moe waren.
Maar: neem je pauzes klachtcontingent dan ben je eigenlijk al te laat! Je pauze kan dan ook niet genoeg doen voor je herstel. Bepaal je van tevoren wanneer en hoe lang je precies pauzes gaat nemen (tijdcontingent), dan heb je veel meer ruimte om te herstellen. Dat betekent dan wel dat je pauzes gaat nemen op het moment dat je je nog goed voelt.
Naast het plannen van de pauzes, is ook de invulling ervan voor mij van belang. Wanneer ik nu, vol goede moed, eens pauzes nam vulde ik ze zeker niet altijd ontspannend in. Om maar niet stil te hoeven staan, en dus vermoeidheid en ander ongemak te voelen, ging ik dingen doen als: opruimen, op Facebook checken, naar de wc gaan. Maar van die dingen ontspande je niet. Vluchtgedrag werd het genoemd. Dus misschien zien mijn collega’s me straks met mijn ogen dicht een ‘bodyscan’ doen. Of even muziek luisteren. Of, wat ik soms al deed met mijn kamergenootje: een stuk wandelen.
Als ik straks met mijn werkhervattingsplan aan de slag ga, dan wordt een pauzeschema voor mij daar in ieder geval zeker onderdeel van. Tot die tijd kan ik bij Winnock al even oefenen in het houden van pauzes. Die moet je namelijk zelf leren nemen. En dat betekent dat ik af en toe eens wat moet missen. Help, dat vind ik nog best lastig.
Zo, en verder heb ik nog veel meer geleerd, maar voor nu is het wel even goed zo! Ik stop er gewoon mee voor vandaag. Hoe vind je dat?!
Lees ook over dag 1 bij Winnock
Vanaf maandag 16 maart volg ik een lang intensief programma van 3 weken bij Winnock. Ik ben daar terecht gekomen via mijn werk en op verwijzing van mijn bedrijfsarts. Het doel van dit programma is om weer te re-integreren op mijn werk nadat dit moeizaam verliep door vermoeidheidsklachten en cognitieve problemen na intensieve behandelingen voor borstkanker sinds september 2013.
Dat vind ik heel goed! En je ziet er superschattig uit met die twee verschillende sokken! 🙂
Haha dankjewel lieverd!
Ha lieve Marike,
Ik heb zojuist al je blogs gelezen van de afgelopen dagen. wat is het intensief joh!! Maar volgens mij ontzettend leerzaam. Dit zijn natuurlijk gedragspatronen die jou altijd hebben gekenmerkt, maar die je nu niet vol kunt houden. Je lichaam roept je terug en vraagt jou of je er wel lief voor wilt zijn…
Jouw doorzettingsvermogen en perfectionisme raak je hierdoor echt niet kwijt. Dat hoort bij jou. Je gaat het alleen anders inzetten; door deze drie weken heel hard te werken aan het verfijnen van jouw persoonlijke rem 😉 Super knap!! Zet hem op!
Liefs,
Hilde
Lieve Hilde, dankjewel voor je reactie! Superlief wat je schrijft 🙂 Liefs!
Zet m op Marike! Juist grappig twee verschillende sokken.
Dank voor het delen. Inspireert mij ook weer. Alle goeds!
Warme groeten, Tinus
Dat is mooi om te horen Tinus! Dankjewel!
Je verhaal doet me denken aan het advies dat ik kreeg bij het sporten. Je moet voortdurend drinken en niet pas als je dorst krijgt. Dan ben je eigenlijk te laat. Dat geldt dus ook voor het doseren van je energie.
Good luck.
Ha René. Ja dat is wel een goede analogie… goed om te onthouden! Dankjewel!
Marie……..ik lag in een deuk met die verschillende sokken. Ik zou dat nooit durven……maar jij……jij hebt het gewoon gedaan. Een buitenstaander kan denken: waar gaat het over?? Maar dit doen is zo knap!!! Ik ga hem aan mijn kleuters vertellen.
Dankjewel Hes!! Wat zeiden je kleuters ervan?? Ik heb laatst ook gauw een muts die niet paste bij mijn sjaal aangetrokken, wat vind je daarvan?! 😉