Beau van Erven Dorens vertelt over borstkanker van zijn partner
Tegelijk keken Marike en ik op gisteren. Vanuit mijn ooghoek zag ik dat ze even een blik op me wierp, toen het woord ‘borstkanker’ viel op tv. Zeker nu het borstkankermaand is, komt het woord regelmatig voorbij. Gisteren was het Beau van Erven Dorens, die bij Van der Vorst ziet Sterren vertelde over de borstkanker die 3,5 jaar geleden bij zijn vrouw Selly werd ontdekt.
Het is soms best even zoeken naar de ervaringen van (zeker mannelijke) partners van kankerpatiënten, laat staan dat je er toevallig tegenaan loopt. Ik spitste daarom natuurlijk mijn oren en vond veel herkenning in zijn verhaal.
Hij omschreef de zenuwachtige uren voordat zijn vrouw de uitslag kreeg. Zelf zat hij op dat moment in Los Angeles en hij bad de hele nacht dat de uitslag goed zou zijn. Het deed me terugdenken aan die bange uren die we doorbrachten op 2 september 2013 na een ochtend vol onderzoeken in het ziekenhuis. Voordat we die middag de uitslag zouden krijgen, dronken we wat in een cafeetje vlakbij het UMC op De Uithof, deden we boodschappen en zaten we thuis op de bank. Wat kan een middag dan lang duren.
Familie Van Erven Dorens
Inmiddels heeft de familie Van Erven Dorens (ze hebben vier jonge kinderen) het leven weer opgepakt, maar de zenuwen keren terug bij de halfjaarlijkse controles. Van die controles heeft Marike er een paar gehad, dus die zenuwen zijn herkenbaar, evenals het geruststellende knikje van de arts, waar je altijd op hoopt. In de wachtkamer betrap ik mezelf erop dat ik let op alle kleine details, waar je uit op hoopt te maken dat het goed is.
Doodsbang zijn dat het misgaat, een klein knobbeltje dat er de oorzaak van is dat een prachtige, sterke vrouw ‘met een geweer’ wordt beschoten, de tranen die hij moet bedwingen als hij hierover praat, een HALF JAAR geen tests; het zijn allemaal dingen waar ik wel over kan meepraten.
Hieronder kun je het fragment van Van der Vorst ziet Sterren terugkijken. Respect voor Beau dat hij dit verhaal op televisie vertelt. Hij mag dan een BN’er zijn, maar dat verplicht hem er natuurlijk geenszins toe te praten over dit soort persoonlijke dingen. Het eerste filmpje dat hieronder staat is trouwens niet het hele fragment over de ziekte van zijn vrouw, daarom staat daaronder de uitzending in zijn geheel. Het gesprek begint bij 17.40.
Andere partners?
Ik hoor graag wat jullie van het interview vinden. En ken je zelf andere voorbeelden van partners die over hun ervaringen vertellen?
O ja, over borstkankermaand gesproken, je kunt nog steeds doneren op Marikes Pink Ribbon-pagina. Heel belangrijk, want er kan niet voldoende onderzoek naar borstkanker gedaan worden.
Lieve Dennis. Ik heb naar het fragment gekeken. Speciaal voor jullie, want ik kan er normaal niet naar kijken. Bepaalde zinnen blijven hangen. ” Wij gaan praten, maar kinderen ZIJN er gewoon”. En: ” De arts die meteen al zegt: alles is goed”. Bij mijn eerste controle zei arts meteen: alles is goed. Bij de tweede controle vroeg ze eerst hoe het met me ging. O, jee…..er is iets niet goed dacht ik. Zij was zich van geen kwaad bewust, maar ik probeer nu toch iedere controle uit te leggen dat alles hetzelfde moet gaan bij mij. Gek he?
Lieve Dennis, jullie zijn altijd zo bezig om anderen te laten delen in alle gevoelens rondom borstkanker. Wat mooi dat jij dan nu zelf eens herkenning vindt in het verhaal van Beau. Weet je meteen weer dat het dus echt helpt! Dikke kus😙
hoi dennis
mooi stukje heb je weer geschreven,dapper om je gevoelens met ons te delen!!
Marike en jij zijn een sterk team!!! xxx
Mooi persoonlijk interview, waarin Beau zijn kwetsbaarheid laat zien.