Author Archive

Lieve Marike, Happy Cancerversary! Drie jaar geleden op deze dag kregen we te horen dat jij borstkanker had. Drie bizarre jaren zijn het geweest. Moeilijke jaren, waarin we veel tegenslag hebben gekend. Maar waarin we ook heel veel fijne momenten hadden, samen en met de mensen van wie we houden. En inmiddels is

Hallo allemaal, Dennis hier! De operatie (nummer vijf, inmiddels) zit er weer op en is geslaagd. Ik zit nu bij Marike. Ze is heel moe, een beetje misselijk en ze heeft een beetje pijn van de operatie. Maar de opluchting is vooral heel groot. Het ding is eruit! Ze heeft inmiddels haar

Je gaat het pas zien als je het door hebt. Die gevleugelde Cruijffiaanse uitspraak schoot me te binnen toen ik nadacht over het onderwerp van deze blog. Het leek me een toepasselijke titel, omdat ik de afgelopen jaren heb gemerkt dat je soms iets pas echt begrijpt als je een bepaalde ervaring opdoet. Ineens

Een goed gesprek; ik hou ervan! Wat kan het soms heerlijk zijn om temidden van alle drukte waarin we ons normaal gesproken bevinden, eens fijn over het leven te filosoferen en helemaal in zo’n gesprek op te gaan. Of, wanneer we ons even niet zo goed voelen, van gedachten te wisselen met

Dit artikel verscheen eerder in JK Magazine, een tijdschrift van de stichting Jongeren en Kanker. Wil je het artikel in de originele opmaak lezen? Dat kan, klik voor de linker– en rechterpagina. Dennis Kemperman (31) was 28 toen zijn vriendin Marike in 2013 de diagnose borstkanker kreeg. Hij vertelt hoe de afgelopen

Hallo allemaal, Dennis hier. Gisteren werd Marike nog geopereerd, vandaag zit ze al weer boordevol praatjes op de bank naast me! 😉 Tegen tienen vanochtend waren we in het ziekenhuis en mochten we Marike meenemen. Ze was vanochtend al zelf opgestaan en zat al append op de bedrand, toen de arts binnenkwam. Die

Hallo allemaal, Dennis hier. De operatie is goed gegaan! Marike was rond half twaalf op de OK en uiteindelijk was ze, via de uitslaapkamer, om half vier weer op de afdeling. Ze is nog heel suf en ligt nu te slapen. Ze heeft al wel wat gegeten (miniscule stukjes eierkoek) en gedronken.

Ja, natuurlijk had ik dit blog ook ‘17.375 redenen waarom ik zo trots ben op Marike’ kunnen noemen, maar ik heb zo’n vermoeden dat die wat minder gelezen zou worden! 😉 Daarom vijf dingen die mij een trots vriendje maken. 1. Ze durft haar verhaal te vertellen Op een avond in 2014

Ze keek me verbaasd aan. Had ze dat nou goed gehoord? Het was ’s avonds, ergens tussen Alligator Alley, de toepasselijk genaamde snelweg door de Everglades, en Miami, tijdens onze heerlijke vakantie in Amerika. Na de urenlange duisternis in een van Florida’s nationale parken reden we ineens in een zee van lichtjes,

“Waarschijnlijk ben ik voor twaalf uur al wel terug”, zei Marike nog toen ze laatst op een vrijdagavond op het punt stond de deur uit te gaan. Samen met wat meiden van haar blogcursus zou ze gaan stappen. Voor de meeste mensen een gewoon avondje uit, maar voor Marike geen alledaagse gebeurtenis.