Ook als je broccoli eet kun je kanker krijgen
Vandaag is het Wereldkankerdag. De berichten over hoe kanker te voorkomen, vliegen me om de oren. Niet roken, niet drinken, sporten, gezond eten. Feit is dat dat slechts een klein deel van het plaatje is. De rest is domme pech.
De mens wil van nature graag alles verklaren. Het is natuurlijk een heel eng idee dat iedereen kanker kan krijgen. Men gelooft liever in de maakbaarheid van het leven. Dat je zelf kunt sturen hoe je leven verloopt, dat je kunt kiezen voor een kankervrij leven als je maar veel broccoli eet. Maar word wakker mensen! Het kan jou ook ook overkomen!
Geen enkele omgevingsfactor heeft een één-op-één-relatie met kanker. Zelfs roken niet. Iedereen heeft wel een ‘oom Piet’ van 90 die rookt als een ketter en kerngezond is. Risicofactoren voor kanker, zoals alcohol en roken, zijn ook risicofactoren voor diverse andere ziektes. Bovendien is kanker niet één, maar vele ziekten. Waarbij sommigen varianten beter te verklaren zijn dan anderen, maar er zeker niet één risicoprofiel voor kanker in het algemeen is.
Daarnaast zijn er ook veel risicofactoren die niet te beïnvloeden zijn. Zo is de grootste risicofactor voor het krijgen van borstkanker… vrouw zijn! Tsja, daar kun je ook niet veel aan doen.
Ik las laatst een mooie analogie van David Spiegelhalter, een statisticus. Vertaald naar het Nederlands:
Stel je voor dat er lootjes in een emmer zitten met verschillende soorten kanker erop, en een boel lege lootjes (en sommigen waar: “overreden door een bus” e.d. op staat). Stel dat je rookt, dan krijg je bijvoorbeeld 20x zoveel ‘longkankerlootjes’. Maar: je kunt nog steeds geluk hebben en er geen trekken, immers: vele rokers krijgen geen longkanker. Dus geluk speelt een grote rol, zelfs bij zogehete voorkombare kankers. Dit leidt dus tot de schijnbaar paradoxale observatie dat de meeste longkankers worden ‘veroorzaakt’ door roken, maar dat alle longkankers ook een vorm van pech zijn.
(verkregen van: http://understandinguncertainty.org/luck-and-cancer)
Zelf voelde ik me na mijn diagnose net als veel andere kankerpatiënten schuldig. Ik dacht meteen: Wat heb ik verkeerd gedaan? Ik wilde weten hoe borstkanker ontstaat en ging lezen over risicofactoren. Het leidde tot een boel “had-ik-maars”. Ik zocht heel het internet af naar welke risicofactoren er zijn voor borstkanker. Soms las ik iets, bijvoorbeeld over een bepaald gezond voedingsmiddel, en dan voelde ik de paniek in heel mijn lijf omdat ik dacht: shit, dat eet ik nooit!! Ik durfde bijna geen suiker meer te eten, alcohol te drinken. Werd gestrest als ik niet kon sporten. Een angstige periode.
Hoewel ik zelf inmiddels meer bewijs heb van de willekeurigheid van mijn borstkanker (een genetisch foutje), blijft het soms knagen. Want zelfs mensen die genetisch belast zijn (BRCA, CHEK2) hebben niet een kans van 100 procent op borstkanker. Zelfs met zo’n hoog-risicogen is er waarschijnlijk een complex samenspel van factoren dat resulteerde in borstkanker.
En dan ben ik een wetenschapper, iemand met een academische achtergrond. Ik wéét hoe je kansen moet interpreteren, dat één studie onvoldoende bewijs biedt en dat je niet zomaar conclusies uit een studie kunt trekken. Als ik me al schuldig voel, wat doen al die “zo kun je kanker voorkomen”-berichten dan met anderen?
Het is gevaarlijk om te doen alsof we kanker volledig kunnen voorkomen. Het leidt tot onnodige schuldgevoelens, maar voedt ook een hele industrie van kwakzalvers die beweren kanker te kunnen genezen met technieken als positief denken, het eten van superfoods en allerlei dure supplementen en andere vaag gedoe.
Het wordt tijd dat we kanker gaan zien voor wat het is: domme pech. Abnormale cellen die zich op een chaotische manier delen en verspreiden. Het kan iedereen overkomen, ook iemand die elke dag braaf chiazaadjes en andere superfoods eet. Dus in plaats van je energie stoppen in het obsessief bezig zijn met gezond eten en bewegen: geniet gewoon van het leven en leef in het NU. Eet heel mindful een lekker gebakje (dan eet je vanzelf minder) en geniet van beweging omdat het je energie geeft. Voel je niet schuldig als je eens een patatje eet en denk zeker niet meteen aan kanker als je een wijntje drinkt.
Leef gezond omdat je je daar prettig bij voelt. Omdat gezond eten en bewegen je energie geeft, en je vrolijker maakt. Wees je bewust van de gezondheidsrisico’s van bijvoorbeeld roken en alcohol. Stop goede lootjes in die emmer. Maar heb vooral geluk!
ik hoop dat de patat met heerlijk gesmaakt heeft.
Mijn conclusie in dezelfde zoektocht is dat ik de keuze maak die me het minste stress bezorgt. In mijn geval is dat geen ongezonde dingen eten, behalve als je er echt zin in hebt. Dus ik heb net driekwart zak chips naar binnen gewerkt 😉
Goed omschreven dat je je vaak eerst gaat afvragen: waarom ik? Gelukkig zei mijn oncologe meteen: domme pech. Fijn dat je, al jouw volgers, misschien van een eventueel schuldgevoel af kunt helpen. Heel goed dat je hier aandacht aan geeft. Love you.
Zei jouw oncologe “domme pech?” Dan heeft ze nog heel wat te leren. Kanker overkomt je namelijk niet “zomaar.” Alleen het “probleem” is dat de mensen zonder tegensputteren de woorden van de reguliere geneeskunde volgen. Onwetend als we zijn denken we dat ze ’t daar bij ’t rechte eind hebben. Ik kan je met volle overtuiging vertellen: dat hebben ze vaak niet. Waarom niet? Omdat de geest een veel grotere impact heeft op het lichaam dan wij denken. Kanker heeft je namelijk iets te vertellen over jouw psycho-emotionele status (even kort gezegd). Breng je geen veranderen aan in dat patroon dan zal de kanker ook NOOIT volledig kunnen worden genezen. Daarom zie je ook vaak dat bij veel mensen de kanker weer terug komt nadat deze zogenaamd is verwijderd. Pas je je (negatieve) gedachten, emoties en overtuigingen niet aan dan zul je de kanker weer in de hand werken. Het wordt tijd dat de geneeskunde niet zo koppig blijft volhouden met allerlei zogenaamde geneeswijzen terwijl de echte aanpak op een heel ander vlak ligt, namelijk het spirituele/mentale/psycho-emotionele vlak. Zo “simpel” is het maar er zal wel ’n omschakeling moeten plaatsvinden, te beginnen bij de koppige en onwetende doktoren.
Heel goed advies Marike! X
zo zo moe wordt ik hier van… maar dan ook echt……..
word…dus!
hahaha miss chemobrain bedoelt dus de reactie van Rob… jeuk!!
Hoi Marike,
Helemaal eens met je oproep om vooral te genieten van het leven en de dingen te doen die je blij maken en energie geven. Ook al is dat niet zo simpel voor iedereen. Dus hierbij ook de oproep aan mensen die anderen daarbij kunnen helpen dat vooral ook te doen. Jouw bligs zijn daar
een mooi voorbeeld van. Sorry, ik drukte op de verkeerde toets.
Liefs René
Marike, ik gaf ’t net ook al ’n beetje aan bij mijn reactie hier ergens op Hester. Ik vind ’t onvoorstelbaar dat dit soort artikelen op vandaag nog de ether in worden gezonden. Ik ga ’t je niet kwalijk nemen want iedereen heeft z’n eigen proces, maar je bent in ieder geval (net als heel veel artsen helaas) nog erg onwetend over het krijgen van kanker en het genezen ervan. Voordat je dit soort artikelen schrijft zou ’t goed zijn om je écht in dit soort dingen te verdiepen, je brengt mensen namelijk op een dwaalspoor met zo’n artikel, althans dat is mijn mening. Kanker overkomt je niet zomaar en kanker gaat ook niet zomaar weg. Kanker heeft niks te maken met domme pech. Kanker heeft inderdaad ook geen directe relatie met een gezond of ongezond leefpatroon, hoewel dat uiteindelijk wel ’n invloed kan hebben. Kanker heeft veel meer te maken met een oorzaak die jij hier min of meer afwijst, en dat is je gedachtenpatroon, als voorloper van je emoties en overtuigingen. En ja “positief denken” is daar ’n onderdeel van (maar niet allesomvattend). Als je hier niet aan wil, als je nog steeds ’t idee hebt dat je domme pech hebt als je ’n ernstige ziekte krijgt dan zul je ook nooit in staat zijn deze ziekte volledig te genezen. ’t Wordt tijd voor bewustwording dames en heren, en als je dit soort dingen wegwuift zal die bewustwording bij jullie nog enige tijd in beslag gaan nemen.
Dus als ik je blog goed lees is de conclusie dat je maar snel met Dennis naar Nijmegen moet komen voor een sushi-ontgroening?!
Ah kijk aan, die Rob…! Mensen, allemaal positief blijven denken, daar krijg je namelijk geen kanker van! Joh, waarom wisten we dat niet eerder?!
Omdat je blijkbaar geen zin had om verder te kijken dan je neus lang is Heel heeel heeeeeeeeeel Geïrriteerd en bleef vasthouden aan de beperkte aanpak van jouw “wijze” doktoren die met hun symptomenaanpak alle wijsheid in pacht denken te hebben.
Wat een mooi blog heb je weer geschreven, lieverd! Ik denk dat het heel goed is dat dit soort dingen wordt geschreven!
Rob, als ik jouw twee reacties lees, dan zie ik vooral heel veel kritiek op artsen en heel weinig feitelijke onderbouwing van je eigen standpunten. Als jij de hele westerse wetenschap wilt wegvagen, ga vooral je gang, maar kom dan wel met iets dat nog een beetje lijkt op een zinnige argumentatie. Helemaal als je iemand die veel onderzoek gedaan heeft voor haar blog, verwijt dat ze haar huiswerk niet heeft gedaan.
Jij zegt dat gedachtepatronen kanker kunnen veroorzaken. Welke boodschap wil jij eigenlijk aan kankerpatiënten meegeven? Dat als hun kanker niet geneest, ze niet goed genoeg hun best hebben gedaan? Anders kan ik je woorden namelijk niet interpreteren. Ik kan je vertellen dat Marike de meest positieve persoon is die ik in mijn leven ontmoet heb. Dat is heel fijn, want daardoor is dit proces voor haar iets draaglijker, blijft ze sterk en moedig. Maar met haar positieve gedachten kan ze helaas geen invloed op haar ziekte uitoefenen. Ronduit beledigend vind ik het ook wanneer je zegt dat je daarom ook vaak ziet dat bij veel mensen de kanker weer terugkomt. Wij mensen willen alles verklaren, maar ik raad je aan om Marikes blog nog eens goed te lezen en ook dat citaat over de lootjes. Soms is het gewoon domme pech.
Ik verwacht totaal niet dat ik je nu op andere gedachten heb gebracht, dat gaat me niet lukken. Maar pas alsjeblieft op met dit soort ongefundeerde uitspraken!
Uitstekend idee, Arjan! 🙂
Beste Dennis, je hebt me inderdaad (zoals te verwachten) niet op andere gedachten gebracht. Ik concludeer alleen maar dat ook jij nog erg onwetend bent over ’n aantal belangrijke zaken omtrent deze ziekte (en ziekten in ’t algemeen) en ik kan je niet anders dan succes wensen mocht je je horizon enigszins willen verbreden.
Lieve Marike, stom hè? Het lijkt wel alsof kanker een soort wedstrijd is. De een vindt dit en de ander vindt dat. Ik lees dat nooit over andere ziektes. Mensen zoals Rob? Ik vraag me dan het volgende af: ALS? Vertelt iets over je emotionele status! MS? Je hebt je negatieve gedachten en emoties niet aangepast! Leg mij eens uit hoe een spirituele aanpak een tumor kan verkleinen. Vertel mij hoe simpel het is om met een mentale aanpak een tumor te laten verdwijnen. En nog iets….. je krijgt kanker doordat er een afwijking zit in je DNA. Dat krijg je dus al mee nog voordat je bent geboren, zoals bij mijn dochter. Kun je dat zelf beïnvloeden?
Man, ik zit me hier zo boos te maken. Stom hoor, als ik nu kanker krijg, komt het vast door mijn negatieve gedachten over jouw blog. Je wordt bedankt, Rob!
…ik bedoel natuurlijk mijn negatieve reacties over jouw reactie, Rob.
Chapeau voor Marike die zo verstandig is om niet te reageren!
Dank je wel Marieke voor je verheldere woorden. Jammer dat er weer zo’n stressvogel in de reactie bij zit. Niet doen Rob, stress krijg je kanker van .
Maar ja er zijn altijd mensen die vanuit hun angst naar anderen wijzen. Nee, dan leef ik toch liever relax en ontspannen en met af en toe wat kankercellen in mijn leven. Uiteindelijk wordt ik zo ook wel 90+ !
Als je dus alleen maar positief bent word je niet ziek. Dank je wel Rob
Die houden we erin
Was het maar zo. Maar helaas zo werkt het niet Rob.
Rob, zo kwetsend !!!!!!!
Eigenlijk is het heel triest hoe hier op Rob gereageerd wordt. Ik lees namelijk op geen enkele manier dat Rob bedoelt dat je met positief denken je kanker geneest. Wat Rob wel zegt is dat positief denken ’n onderdeel is van ’n groter (psycho-emotioneel) geheel en dat je daarmee je gezondheid beïnvloedt (en dus ook ziekten aan KAN trekken zoals kanker). En daar heeft Rob gelijk in. Ik zou zelf ook eerst eens gaan kijken waarom hij hiermee komt en niet meteen alles gaan afkraken. Zelf ben ik ook reeds ’n aantal jaren op de hoogte dat ’t heel anders in elkaar zit dan we tot nu toe gedacht hadden en dat we compleet een andere richting in gestuurd worden, een richting die ons uiteindelijk geen blijvende gezondheid gaat opleveren. Rob chapeau dat je hier gewoon je mening geeft, ook al is dat voor de meesten nog moeilijk te bevatten. Het is aan de mensen zelf om er iets mee te doen. Of helemaal niets, dat kan natuurlijk ook.
En dan las ik nog iets van “ongefundeerde argumenten.” Ongefundeerd is absoluut het argument dat “kanker je bij toeval overkomt.” Dat geeft aan dat wij ons allemaal zorgen zouden moeten maken of we wel of niet dat “lootje” ooit ’n keer zullen gaan trekken. Rob heeft gelijk dat je er zelf een grote hand in hebt of je dat lootje ooit wel of niet zal gaan trekken. Het is een feit dat we teveel leunen op de meningen van een “moderne” geneeskunde die de oer-regels van universele principes niet of nauwelijks in acht wil nemen. Een gebrek aan kennis zorgt ervoor dat er hier ten onrechte zo’n ophef ontstaat en ’t is goed dat er hier iemand terecht met een aanvullende (en betere!) insteek komt.
sorry Jeroen, maar heb je goed gelezen op welke manier Rob schrijft? Het is de toon die de muziek maakt ook vooral, uit de hoogte, betweterig en arrogant, en inderdaad met geen enkele onderbouwing…wat voor jouw een betere insteek is, is voor mij iets wat mijn nekharen overeind laat staan. Ik zie in al zijn berichtjes zo’n enorme minachting voor mensen die proberen om om te gaan met zoiets verschrikkelijks als kanker in welke vorm dan ook… omdat hij het licht heeft gezien en het beter weet? Ik vind zijn houding beneden alle peil… zo ga je niet met mensen om! En ja, sorry, ik ben ook niet zo aardig voor hem maar dat komt door de manier waarop hij hier zijn mening loopt te ventileren…
Jeroen bedankt voor de “bijval,” altijd fijn en goed om te weten dat er mensen zijn die zich hierover laten horen. En Paola, dat jij mijn reacties arrogant en betweterig vind overkomen is jouw interpretatie natuurlijk. Je kan dan in een slachtofferrol kruipen of je kan m’n tekst daadwerkelijk analyseren en niet zo in de verdediging gaan. Ik heb in ieder geval niet de bedoeling arrogant te zijn en betweterig wil ik al helemaal niet zijn. Ik val ook absoluut niemand af die worstelt met deze trieste ziekte. Mijn oom zit op dit moment in hetzelfde proces en hem val ik ook niet af, waarom zou ik dat hier dan wel doen bij iemand? De mensen die ik afval zijn de artsen die KOPPIG vasthouden aan wat zij geleerd hebben zonder te kijken naar zaken die een veel grotere rol spelen bij genezing (en voorkoming!) van ’n groot aantal ziekten waaronder kanker. Dat doen ze niet allemaal, maar hun aantal is wel dusdanig groot dat er veel mensen onnodig lijden omdat de aanpak van de reguliere geneeskunde nu eenmaal NIET de meest effectieve is. Daarmee wijs ik de reguliere geneeskunde niet af want er gebeuren absoluut goeie dingen. Wat ik wel afwijs is het weigeren te kijken naar methoden die veel belangrijker zijn dan de meesten van ons nog denken. En wat is daar de oorzaak van? Geld. Heel veel geld. En op hoog niveau in de pharma WEET men dat ’t anders in elkaar steekt als dat wat naar buiten wordt gebracht, dat is ’t meest trieste van alles. Als mensen wisten hoe deze ziekten ontstaan en hoe ze kunnen worden opgelost dan zal de pharmaceutische industrie wereldwijd miljarden mislopen en dat willen ze niet. En dus houden ze ons dom en laten ze ons geloven dat zij de wijsheid in pacht hebben. En ja dan moet ik me even laten gelden inderdaad en ’n oncologe (die ik niet ken) digitaal terecht wijzen wanneer ze zegt dat ’t domme pech is dat je kanker hebt. Tijd voor ’n stukje bewustwording!
Beste Rob,
ook ik moet eerlijk zeggen dat ik vol verbazing en irritatie uw reacties lees. Waarschijnlijk zal uw reactie hierop zijn dat ik ook nog “onwetend” ben. Waarop mijn irritatie alleen maar versterkt wordt. Dus als we deze fase overslaan zou ik u het volgende willen vragen.
Hóe werkt het dan volgens u? Hóe krijg je kanker door negatief denken? Hóe kun je door je denkpatroon (of zoals u zegt psycho-emotionele status) het krijgen van kanker voorkomen of genezen? Hoe lijdt dit volgens u tot een ongeremde celdeling? Of tot het hebben van een erfelijke mutatie? En wat is volgens u een voorbeeld van een fout gedachtepatroon of juist een goed gedachtepatroon?
U zegt in uw eerste reactie het volgende “Breng je geen veranderen aan in dat patroon dan zal de kanker ook NOOIT volledig kunnen worden genezen. Daarom zie je ook vaak dat bij veel mensen de kanker weer terug komt nadat deze zogenaamd is verwijderd. Pas je je (negatieve) gedachten, emoties en overtuigingen niet aan dan zul je de kanker weer in de hand werken.”
Dus stel we zouden een onderzoekje opzetten, waarbij we een groep mensen met kanker op basis van toeval in 2 groepen indelen: Groep 1 gaat door met leven zoals ze leven. Groep 2 krijgt psychotherapie (of iets dergelijks?) waarbij hun gedachtepatronen wordt veranderd (ik weet niet precies wát dus het goede gedachtepatroon is waarin men moet veranderen, maar stel een ‘beter gedachtepatroon’.). Dan zullen er dus beduidend meer mensen van groep 2 genezen dan in groep 1? En zal bij meer mensen in groep 2 de kanker wegblijven?
En is dat volgens u dan een aanpak naast de reguliere behandeling of in plaats van?
Ik vind dit namelijk echt onvoorstelbaar en ook kwetsend omdat u de suggestie lijkt te wekken dat je kanker weg kunt denken of over jezelf af kunt roepen. Maar tegelijkertijd ben ik ook nieuwsgierig naar uw ideeën over hoe dit zou kunnen werken.
ps. Marike, als jij of iemand anders het vervelend vindt dat ik met mijn reactie op Rob deze discussie op je blog gaande houdt dan geef dat maar even aan want dan zal ik ermee stoppen 🙂
Beste Naline (laten we elkaar tutoyeren, ik hou wel van een informele setting),
Fijn om een reactie te horen van iemand die weliswaar in eerste instantie “gekwetst” en “geïrriteerd” is maar ook benieuwd is hoe dat dan in elkaar steekt. Ik zou dat gekwetste en geïrriteerde dan wel meteen vervangen door ’n wat meer neutrale houding, dat scheelt weer negatieve energie 😉 En wat ik in ’n vorige reactie ook al aangaf en nog ’s wil verduidelijken, ik kwam misschien wat rigoureus over maar het is niet de bedoeling om hier mensen te kwetsen. Het is de bedoeling om mensen wakker te maken en als ze zich daardoor gekwetst voelen dan laten ze dus hun gemoedstoestand afhangen van een stuk tekst wat ik hier schrijf. Zie je wat ik bedoel? Ken je de spreuk “I don’t let anybody walk with his dirty feet trough my clean mind?” Dus wanneer je aanstoot neemt aan mijn tekst, voel je dan niet gekwetst maar leg ’t naast je neer. Wie is er verantwoordelijk voor dat ik jouw/jullie stemming hier negatief kan beïnvloeden? Ook iets om even over na te denken.
Over het onderzoekje wat je aanhaalt in je reactie: JA, groep 2 zal beduidend beter uit de bus gaan komen dan groep 1. Verbazend? Ja voor veel mensen wel want ze zijn niet op de hoogte van hoe lichaam en geest (meestal NAADLOOS!) samenwerken. Echter wanneer je je verdiept in deze materie, er boeken over leest, praat met mensen die dit toepassen (nee geen kwakzalvers) dan raak je langzaam en zeker overtuigd van hoe ’t werkt.
Een belangrijk punt: je kan die tweede groep van mensen met kanker niet even in een week gaan “omturnen.” Daar gaat een veel langer en intenser proces aan vooraf. Ik heb ook nergens genoemd dat je “even moet omschakelen van negatief naar positief denken” en dat je dan weer de oude wordt. Dat zal weinig tot geen resultaat opleveren. Wat ik in bepaalde bewoordingen wel heb gezegd: de kanker heeft je iets te vertellen, de kanker is er niet voor niets en op een dieperliggend niveau heb je deze ziekte naar je toegetrokken. En ja toen voelden mensen zich gekwetst omdat het leek dat ik zei dat het hun eigen schuld was. Nee het is niet hun eigen schuld maar op een dieper niveau (je onderbewuste / spirituele / mentale / psycho-emotionele) heb je deze ziekte (en de meeste andere ziekten) naar je toegehaald. Natuurlijk wilde je geen kanker! Maar je hebt met bepaalde (langdurig negatieve!) overtuigingen gezorgd dat er energieblokkades zijn ontstaan in je lichaam waardoor je “prana” (levensenergie) niet meer stroomde zoals hij hoort te stromen. Op de lange termijn gaat zich dat op diverse manieren uiten in je lichaam. Daar volgt uit dat wanneer je naar jezelf durft te gaan kijken, d.w.z. wanneer je de “confrontatie” met jezelf aangaat, je durft te kijken naar je gedachtenpatronen en de daaruit ontstane overtuigingen, emoties etc. je dan bezig bent om die energieblokkades een halt toe te roepen en de energie weer te laten stromen. Afhankelijk van je nieuwe kijk op de situatie, op je ziekte en op jezelf zal je lichaam weer in staat zijn om zichzelf te herstellen. (Wist je dat in wezen ieder lichaam in staat moet zijn zichzelf te genezen? Het lijkt zo onrealistisch en onwaar maar toch is het zo).
ALLES is energie, al onze lichamen zijn ENERGIE die VIBREREN op verschillende FREQUENTIES. En ja met onze GEDACHTEN en de daaruit ontstane OVERTUIGINGEN en EMOTIES bepalen wij of ons lichaam energetisch HOOG of LAAG vibreert (even heel kort en simpel uitgelegd). Je hebt met deze “tools” dus een groot aandeel in de gezondheidstoestand van je eigen lijf. Niet meer en niet minder. En bij langdurige stagnerende/negatieve overtuigingen en emoties zal jij hoe dan ook energieblokkades in jouw lichaam gaan oproepen met ziekte als gevolg.
Ik vertel ’t hier resoluut, krachtig, (arrogant?) maar het is waarheid als een koe. Niet om mensen te kwetsen maar om mensen WAKKER TE MAKEN Naline. En nee ik ben geen uitvinder van deze materie, ik ben geen stoere jongen die ’t wel even denkt te weten, ik ben gewoon een boodschapper die al jaren over dit soort dingen leest, die praat met mensen en die documentaires bekijkt en ’n aantal cursussen heeft gevolgd. Ik voel me soms geroepen om mensen wakker te maken -althans een poging te ondernemen- dat doe ik met m’n eigen ouders ook. Gelukkig pakken ze deze zaken goed op en hebben ze de afgelopen jaren dingen aangepast in hun leefpatroon. En ja er gaat ’n lange tijd overheen voordat ’t resultaat heeft want je kan iemand van 70 jaar niet even omschakelen. Veel mensen willen dat ook niet meer, ze hebben hun eigen rotsvaste overtuigingen op dat gebied en vinden dat prima zo. En dan moet je dat ook accepteren en laten zoals ’t is. Maar als ik dan dit soort dingen lees (kanker is domme pech) dan ben ik graag even de “boejongen” die mensen wakker schudt en ze hopelijk in laat zien dat het HEEL ANDERS in elkaar steekt dan wat ons tot nog toe is voorgehouden (met dank aan Big Pharma).
Wil je literatuur Naline? Wil je de ins & outs weten van waar ik hier over schrijf? Wil je lezingen op youtube zien die je langzaam wakker laten worden? Ik stuur je graag wat informatie dan kun je kijken wat je ermee doet. Stuur me even ’n mailtje naar robbysilver@hotmail.com dan stuur ik je wat dingen toe, kun je zelf bekijken wat je interessant vindt om door te nemen. Voor mij hoef je ’t uiteraard niet te doen, zie ’t als ’n stukje investering voor je eigen (gezonde) toekomst.
Beste Rob,
allereerst bedankt voor je moeite en je uitgebreide reactie. Ik merk dat ik het lastig vind om inhoudelijk te reageren omdat we volgens mij ‘twee verschillende talen’ spreken. Ik merk dat ik je opvatting nu iets beter kan “hebben” omdat je bepaalde nuanceringen aanbrengt, en ook begrijp ik nu wel iets beter wat je bedoelt omdat het volgens jou in het kort gezegd om (levens-)energie gaat, om vibraties en bepaalde blokkades daar in. Maar tegelijkertijd blijft dat voor mij iets heel vaags en onbegrijpelijks, en is dat iets waar ik helemaal niet zo in geloof. Althans, in algemene zin denk ik wel dat een onderscheid tussen lichaam en geest kunstmatig is en dat allerlei processen in in het lichaam elkaar beïnvloeden enzovoorts. Maar energiebanen? Vibraties? Daarvan is volgens mij nog nooit aangetoond dat die bestaan, en (met mijn geringe kennis op dit gebied) al helemaal niet dat dit bepaalde ziekten kan voorkomen of genezen. Dat is ook de reden dat ik graag goede argumenten zou willen horen en studies wil lezen die kunnen laten zien dát het zo werkt en/of waaróm het zo werkt, voordat ik een dergelijke opvatting kan geloven. Om die reden zal ik dan ook ingaan op je aanbod en je zo direct een mailtje sturen. Dat is echter allerminst omdat je me al overtuigd hebt, maar ik zou wel beter willen weten waar je over spreekt om dat vervolgens zelf op waarde te kunnen schatten 🙂
Daarnaast is het denk ik vaak zo dat als je van een bepaalde denkwijze overtuigt bent, dat je dan in een soort tunnelvisie kan komen waardoor je alles overeenkomstig met je opvatting gelooft, en niet meer actief op zoek bent naar kritisch bewijs tegen jouw opvatting. Het paradoxale is dat dit denk ik is wat je mij (en anderen) ‘verwijt’ omdat wij vast zitten in het paradigma van de reguliere geneeskunde, terwijl ik denk dat jij mogelijk ook in een dergelijke tunnelvisie zit en me afvraag of jij wel voldoende kritisch bent t.o.v. jouw eigen opvatting, omdat je in jouw posts namelijk behoorlijk stellig bent in je overtuiging. Hoe dan ook zal ik proberen om me met open blik in jouw opvatting te verdiepen.
Groeten,
Naline
ps. Marike voor jou geldt nog steeds, mocht je deze discussie op je blog niet prettig vinden laat me dit dan even weten.
Hoi Naline,
Je geeft aan dat de zaken m.b.t. “energie” en “vibraties” vaag voor je zijn, onbegrijpelijk en iets waar je helemaal niet zo in gelooft. Zonder je te willen overtuigen kan ik je met 100% zekerheid vertellen dat dit bestaat, dat dit voor íeder mens geldt en dat je m.b.t. deze vibraties zaken naar je toetrekt of juist weghoudt. Dat klinkt vaag inderdaad dat ben ik met je eens, vooral als ’t voor de eerste keer tegen je gezegd wordt. Is ook niet erg natuurlijk, maar wanneer je weet dat ’t er is (wetenschappelijk ook aangetoond) kun je er je voordeel mee doen. Ik weet dat er in NL op dit moment tienduizenden mensen zijn die dit weten maar ze gaan er allemaal op hun eigen manier mee om. Velen hebben niet de behoefte om anderen in te lichten hierover. Ik heb die behoefte soms wel, vooral wanneer ik mensen “ja en amen” zie knikken op de zogenaamde machteloosheid t.o.v. ziekten. Die machteloosheid is namelijk lang niet zo machteloos maar je wist al dat ik dat standpunt inneem.
Wat betreft de tunnelvisie die ik mogelijk zou kunnen hebben aangaande mijn denkwijze: ik kan je daarin wel volgen. Het is belangrijk dat ook ik kritisch blijf over de materie waarover ik praat. Dat wil zeggen, datgene wat ik zeg daar sta ik 100% achter maar in mijn felle bewoordingen kom ik soms wat ongenuanceerd over, dat ben ik met je eens. Dat neemt niet weg dat ik fel zal blijven op een reguliere geneeskunde die voor ’n groot deel weigert te kijken naar het aanpakken van ziekten bij de bron. Voor de bestrijding van de meeste (chronische) ziekten wordt een aanpak van “symptoombestrijding” gehanteerd en tegelijkertijd wordt de mens dom gehouden aangaande eventuele andere en betere methodes. En die “methodes” liggen bij de mens zelf, dat weet de pharmaceutische industrie ook.
De argumenten hiervoor die ik in mijn reactie nu niet noem (te uitgebreid / veelomvattend) stuur ik je via mail in de vorm van ’n aantal artikelen, teksten en evt. filmpjes. Het is niks nieuws, het is al zo oud als het ontstaan van de aarde en het geldt voor ieder mens op aarde of je er nu in gelooft of niet. Het is alleen zo dat de kennis hierover ons als mens ontnomen is omdat het belang van geld en macht het belang van welzijn heeft overstegen.
“What we think determines what happens to us. So if we want to change our lives we need to stretch our minds.” (Wayne Dyer)
“We now live in a world where
doctors destroy health
lawyers destroy justice
universities destroy knowledge
governments destroy freedom
the press destroys information
religion destroys morals
and our banks destroy the economy”
(Chris Hedges)
Denk daar maar ’s over na voordat mijn (felle) reacties als betweterig of arrogant worden bestempeld.