Altijd moe!

“Hoe kan ik omgaan met vermoeidheid en beperkingen in energie?”. Het is mijn hulpvraag voor als ik morgen een intakegesprek heb voor coaching bij mijn re-integratie. Het is tevens mijn grootste struikelblok op dit moment. De talloze opvliegers elke dag, mijn oedeemarm, het slechte slapen, daar heb ik redelijk een weg in gevonden. Maar het omgaan met beperkte energie, dat vind ik zo moeilijk! Het altijd maar moe zijn.

Mijn hoofd en mijn lichaam zitten totaal niet op één lijn. Tegen beter weten in beslis ik soms met mijn hoofd dat ik iets ga doen. Ik vind dan dat ik iets gewoon (weer) moet kunnen. Om vervolgens zoveel signalen van mijn lichaam te krijgen dat dat nog echt niet gaat. Duizeligheid, niet goed kunnen zien, hoofdpijn, slecht slapen, moeilijk kunnen opstaan, moeite met concentreren, chagrijnig.

Soms voel ik me zo ontzettend moe, dat ik overweeg ergens ter plekke op de grond te gaan liggen. Het is een soort vermoeidheid die niet uit te leggen is. Het is misselijkmakende vermoeidheid die je voelt van je tenen tot je kruin. Een loden schort heb ik het ook wel eens genoemd. Bij gewoon moe zijn, voel je je beter na een goede nacht slaap of al na een half uurtje powernappen op de bank. Je kunt nog functioneren. Maar deze vermoeidheid is alles overheersend. Het voelt alsof je een nacht hebt doorgehaald na een lange vliegreis. Het zorgt ervoor dat werkelijk alles moeilijker en langzamer gaat, dat alles te veel is. Het maakt wanhopig, gefrustreerd en ook verdrietig.

Ik zeg soms dat de vermoeidheid me ineens kan overvallen. Meestal krijg ik dan de tip om meer stil te staan bij wat ik voel. Om aan te leren voelen wanneer ik rust moet nemen. Omdat vermoeidheid niet ineens komt maar bijna altijd een aanloop heeft. Niet pas stoppen met werken als ik al oververmoeid ben. Maar de rust nemen om te voelen. Ik weet nu al wat ik telkens ga voelen: moeheid. Dus soms kies ik ervoor dat te negeren.

Het lastige is namelijk dat ik altijd moe ben. Het is meer moe, heel moe of extreem moe, dan uitgerust, een beetje moe en moe. Heb ik een gebroken nacht, dan ben ik moe. Slaap ik (te lang) uit, dan ben ik moe. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst uitgerust wakker werd. Sport en beweeg ik weinig, dan ben ik moe. Maar van sporten en bewegen word ik ook moe. Sociale contacten geven energie. Maar uren kletsen met een vriendin kost ook veel energie. Het is een balans die ik moet zoeken en die voor mijn gevoel heel nauw komt.

Ik ben ook moe doordat er ontzettend veel tegelijk in mijn hoofd gebeurt. Ik ben bezig met promoveren, werk dat je altijd mee naar huis neemt. Ik ben fysiek actief met oncologische revalidatie, hardlopen, wandelen. Maar ik heb ook nog steeds een parttime baan als patiënt. Elke week moet ik wel een aantal keer ergens naartoe in het kader van mijn herstel. Thuis ben ik al weken zoveel bezig met lezen over borstreconstructies dat het voelt alsof ik een extra studie doe. Vandaag nog maakte ik de fout om ‘duizeligheid en kanker’ te googelen. Toen was ik zo een half uur en veel aan angst verspilde energie verder. Sowieso kost vermoeidheid ook energie… nadenken over of iets wel gaat, bang zijn dat iets te vermoeiend is.

Toch heb ik ook wel wat geleerd over omgaan met beperkte energie. Het inbouwen van rust- en herstelmomenten bijvoorbeeld. Al is het een kwartiertje op de bank liggen tussen activiteiten door. Regelmaat helpt, op vaste tijden opstaan bijvoorbeeld. Zorgen voor structuur door van tevoren te bedenken hoe laat ik op mijn werk ga zijn. Bepalen dat ik altijd met de fiets naar werk ga, zodat ik niet elke keer een kwartier ga bedenken of ik de bus of de fiets neem. Ik moet vooral lief zijn voor mezelf. Niet te moeilijk doen met koken. De boel thuis maar even de boel laten. Soms hulp vragen… ergens nee tegen zeggen. Dingen doen waar ik energie van krijg en wanneer mogelijk dingen laten die me alleen maar energie kosten.

Óf-óf in plaats van én-én. Dat is de samenvatting. Heel moeilijk als je eerder een leven van: én-én-én-én leidde. Omgaan met energie, ik heb mijn hulpvraag voor morgen al klaar 😉

 

Funny-Quotes-About-Being-Tired-1

10 tips om toch te gaan hardlopen als je geen zin hebt
Ook als je broccoli eet kun je kanker krijgen
Facebooktwitterpinterestmail
5 reacties op “Altijd moe!”
  1. Je moedertje says:
  2. René says:
  3. marijke klapwijk says:
  4. Hester says:
  5. @tips_bij_kanker says:

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Lees vorig bericht:
Goodreads 2017 reading challenge

Een van mijn favoriete websites op dit moment is Goodreads, een soort IMDB voor boekenliefhebbers, waar je allerlei informatie en reviews...

Sluiten