Ziek!
Het is misschien moeilijk voor te stellen, maar als kankerpatiënt kun je ook nog gewoon ziek worden. Dat heb ik deze week wel ervaren.
Vorige week zijn Dennis en ik een paar dagen naar Cambridge geweest om vrienden op te zoeken en te genieten van alles dat Cambridge te bieden heeft. Ik was al vaker in Cambridge geweest voor het Junior Researcher Programme, maar nooit eens met alleen als doel te relaxen dus dat was hoog tijd!
Het was erg gezellig en we hebben ervan genoten. Lekker thee gedronken, scones gegeten, naar musea geweest, een bijzonder jongenskoor gehoord in het mooie King’s College en vooral veel gepraat.
Aan de Engelse thee!
Omdat ik na de vorige keer Cambridge (in augustus) ziek ben geworden vanwege een longontsteking, had ik nu mijn dikste winterjas aan, muts op, handschoenen aan… af en toe echt TE warm met die opvliegers erbij, maar ik wilde in ieder geval geen kou lijden! Nu hadden we net de pech dat de verwarming kapot was in het huis waar we logeerden. Of het daaraan lag weet ik niet, maar zaterdagavond werd ik toch ziek. Op zondag de plannen die we nog hadden maar afgezegd en met veel moeite de reis naar huis gemaakt. En daarna heel de week ziek thuis geweest met keelpijn, hoesten enzovoorts…. voel(de) me echt lamlendig! Hielp ook niet mee dat ik woensdag weer immunotherapie (Herceptin) heb gekregen, maar aan de andere kant: ik was toch al ziek.
Ik dacht terug aan vorig jaar deze periode, toen ik regelmatig ziek was van de chemo’s. Hoe hield ik dat toen vol?! Omdat ik een doel had, waarschijnlijk. De chemo’s hielpen mij om uiteindelijk beter te worden. Nu is ziek zijn gewoon stomme pech, en voelt het compleet doelloos, en werkt het juist mijn herstel tegen. Daarom heb ik minder geduld met het ziek zijn. Ik baal van het gevoel dat elke keer als ik drie stappen vooruit in mijn herstel zet, ik er weer twee achteruit zet. Geduld en acceptatie zijn toverwoorden, maar moeilijk is het wel.
Tijdens de chemo’s vond ik het soms ook heel moeilijk om niet te vechten tegen het ziek zijn. Te accepteren dat ik me niet lekker voelde en er het beste van maken. Wat toen hielp? Lieve mensen om me heen en fijn gezelschap, zodat de tijd sneller gaat en je je gauwer weer beter voelt. Dus vrijdag heeft Sophie mij gezelschap gehouden en hebben we heel de dag op de bank gehangen en televisie gekeken. En dat Dennis en ik inmiddels aan seizoen 4 van Pretty Little Liars zijn begonnen, zegt ook wel wat 😉 En zo is het toch alweer zondag en voel ik me eindelijk weer wat beter! Hopelijk lukt het me morgen om weer een paar uurtjes te werken! 🙂
Beterschap Marieke,
Ik hoop dat je zonder al teveel kleerscheuren de winter doorkomt. Zodat je van de zomer ook weer veel energie kan opsnuiven.
Bedankt Astrid! Dat hoop ik ook!!
Lieve dochter van me, je had gezegd dat je niet lekker was, maar dit is toch wat meer dan je niet lekker voelen. Balen, hoor! Inderdaad net de processie van Echternach: drie stappen vooruit en dan weer twee stappen achteruit. Het gaat op die manier wel langzaam, maar je gaat hoe dan ook vooruit. Houd dat maar voor ogen. Misschien ben je ook vergeten hoe het is om ‘gewoon’ ziek te zijn. Je voelt je nu gelukkig weer wat beter. Dit heb je dus mooi zelf kunnen oplossen. Dat geeft je misschien weer wat vertrouwen in jezelf! Dikke kus, Hedie
Hoi mam. Ja ik was wel echt ziek, maar om daar nu iedereen mee lastig te voelen… ik vertel het liever als ik alweer beter ben 😉 Dennis heeft goed voor me gezorgd hoor! Ja ik probeer inderdaad voor ogen te houden dat ik in het algemeen wel vooruit ga, al voelt dat soms niet zo. Je weet hoe dat is als je je ziek voelt, dan denk je dat je je nooit meer goed gaat voelen, haha. Ik voel me nu al een stuk beter gelukkig 🙂 Kus!
Hee meissie. Balen hè, gewoon ziek zijn? Daar baalde je altijd al van, maar nu helemaal. Maar jouw lichaam kan er toch voor zorgen, dat je je nu beterder voelt. En dat is knap, zeker met immuno er nog eens bij. Dus…….weer een stap vooruit.
Ja zeker balen!! Inderdaad, ben nu toch weer beter. Misschien wat langzamer hersteld dan anders, maar ik kan het idd wel. 🙂 Kus
Ha lieve marike,
wat ontzettend balen dat een reisje naar cambridge zo vaak zo eindigt! Kies de volgende keer maar een andere bestemming 😉
Gelukkig voel je je alweer beter! Hopelijk heb je het hiermee gelijk gehad voor dit najaar!!
Liefs hilde
Hee lieve Hilde. Haha ja dat doe ik zeker!! Hopelijk verloopt mijn reis naar Amerika helemaal probleemloos! Ik hoop ook dat ik het gehad heb zo! Ben er wel klaar mee 😉 Liefs!
Hey meis,
Wat vervelend zeg!! 🙁 Wel leuk om te horen dat jullie het zo fijn hebben gehad daar (totdat je ziek werd)! Je bent echt een topper dat je je er iedere keer zo goed doorheen slaat! En dat je er zo’n mooie blog over kan schrijven! 😉
Heel veel beterschap nog!
xxx Lieke
Hee Liek! Bedankt voor je lieve berichtje!! 🙂 🙂 Kus!
Hoi Marike,
We zijn weer een paar dagen verder Gaat het weer wat beter? Ik ben sinds gisteren geveld, maar zo half-half. Dus toch wat werken thuis en tussendoor op de bank. Dat is het ook niet.
Het is wel mooi hoe je beschrijft hoe relatief alles is. Je weet het wel, maar er soms weer eens bij stilstaan kan geen kwaad. Take care. Xxx
Ha Rene! Sorry je berichtje niet gezien! Ik ben weer beter, jij inmiddels ook? Het heerste echt begreep ik, dus het lag toch niet alleen aan mijn weerstand 😉 Liefs!