Ziek!

Het is misschien moeilijk voor te stellen, maar als kankerpatiënt kun je ook nog gewoon ziek worden. Dat heb ik deze week wel ervaren.

Vorige week zijn Dennis en ik een paar dagen naar Cambridge geweest om vrienden op te zoeken en te genieten van alles dat Cambridge te bieden heeft. Ik was al vaker in Cambridge geweest voor het Junior Researcher Programme, maar nooit eens met alleen als doel te relaxen dus dat was hoog tijd!

Het was erg gezellig en we hebben ervan genoten. Lekker thee gedronken, scones gegeten, naar musea geweest, een bijzonder jongenskoor gehoord in het mooie King’s College en vooral veel gepraat.

Aan de Engelse thee!

Aan de Engelse thee!

Omdat ik na de vorige keer Cambridge (in augustus) ziek ben geworden vanwege een longontsteking, had ik nu mijn dikste winterjas aan, muts op, handschoenen aan… af en toe echt TE warm met die opvliegers erbij, maar ik wilde in ieder geval geen kou lijden! Nu hadden we net de pech dat de verwarming kapot was in het huis waar we logeerden. Of het daaraan lag weet ik niet, maar zaterdagavond werd ik toch ziek. Op zondag de plannen die we nog hadden maar afgezegd en met veel moeite de reis naar huis gemaakt. En daarna heel de week ziek thuis geweest met keelpijn, hoesten enzovoorts…. voel(de) me echt lamlendig! Hielp ook niet mee dat ik woensdag weer immunotherapie (Herceptin) heb gekregen, maar aan de andere kant: ik was toch al ziek.

Ik dacht terug aan vorig jaar deze periode, toen ik regelmatig ziek was van de chemo’s. Hoe hield ik dat toen vol?! Omdat ik een doel had, waarschijnlijk. De chemo’s hielpen mij om uiteindelijk beter te worden. Nu is ziek zijn gewoon stomme pech, en voelt het compleet doelloos, en werkt het juist mijn herstel tegen. Daarom heb ik minder geduld met het ziek zijn. Ik baal van het gevoel dat elke keer als ik drie stappen vooruit in mijn herstel zet, ik er weer twee achteruit zet. Geduld en acceptatie zijn toverwoorden, maar moeilijk is het wel.

Tijdens de chemo’s vond ik het soms ook heel moeilijk om niet te vechten tegen het ziek zijn. Te accepteren dat ik me niet lekker voelde en er het beste van maken. Wat toen hielp? Lieve mensen om me heen en fijn gezelschap, zodat de tijd sneller gaat en je je gauwer weer beter voelt. Dus vrijdag heeft Sophie mij gezelschap gehouden en hebben we heel de dag op de bank gehangen en televisie gekeken. En dat Dennis en ik inmiddels aan seizoen 4 van Pretty Little Liars zijn begonnen, zegt ook wel wat 😉 En zo is het toch alweer zondag en voel ik me eindelijk weer wat beter! Hopelijk lukt het me morgen om weer een paar uurtjes te werken! 🙂

Tips & tricks bij opvliegers
Een leven vóór en een leven ná
Facebooktwitterpinterestmail
12 reacties op “Ziek!”
  1. astrid says:
    • Marike says:
  2. Je moedertje says:
    • Marike says:
  3. Hester says:
    • Marike says:
  4. hilde says:
    • Marike says:
  5. Lieke says:
    • Marike says:
  6. René says:
    • Marike says:

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Lees vorig bericht:
Goodreads 2017 reading challenge

Een van mijn favoriete websites op dit moment is Goodreads, een soort IMDB voor boekenliefhebbers, waar je allerlei informatie en reviews...

Sluiten