Herceptin Archive

Facebook laat tegenwoordig af en toe berichten zien die je die dag een x jaar geleden gedeeld hebt. Vandaag deed Facebook dat voor mij, ik zag de volgende foto: Ik dacht: huh, die is toch van toen Dennis en ik vierden dat het precies één jaar na mijn diagnose borstkanker was? Om

Ik zit op de bank en voel de vermoeidheid tot in mijn poriën. Het is zondag en toch heb ik het gevoel alsof ik toe ben aan het weekend. Maar ik ben wél blij. Hoe dat kan? Ik ben tenminste eens niet moe van alleen maar op de bank liggen, maar ik heb

Vandaag is een heuglijke dag voor ons. Marike kreeg vanochtend haar laatste kuur immunotherapie. Een bijzonder moment, na zo’n lange tijd. Toen we vanochtend op de dagbehandeling oncologie waren, kwamen tal van herinneringen terug en dat was best even slikken. Zeventien maanden geleden nam ze voor het eerst plaats in een van die

Na mijn shotje Herceptin gisteren wilde ik ’s avonds niets liever dan een slaappil nemen en heerlijk in een diepe coma raken. Maar: dan zou ik vandaag fitter zijn en dat helpt niet bij het krijgen van een realistisch beeld van wat ik op dit moment kan. Dus mijn Zopiclon toch maar

Vandaag een halve dag Winnock met op mijn vrije middag mijn driewekelijks shotje Herceptin. Een kort verslag, want de drie letters M, O en E beschrijven niet afdoende hoe ik me voel op dit moment. Wel wil ik voor mezelf even opschrijven wat ik heb geleerd vandaag, en jullie mogen weer meelezen

De dagen telde ik af. Net als een jaar geleden (toen tussen mijn chemo’s) dacht ik: ik heb nog nooit zoveel zin gehad om op vakantie naar mijn familie in Amerika te gaan. Na het nieuws dat ik Chek2-draagster ben, veel visite, en mijn re-integratieproces dat niet liep zoals ik wilde, was ik

Het is misschien moeilijk voor te stellen, maar als kankerpatiënt kun je ook nog gewoon ziek worden. Dat heb ik deze week wel ervaren. Vorige week zijn Dennis en ik een paar dagen naar Cambridge geweest om vrienden op te zoeken en te genieten van alles dat Cambridge te bieden heeft. Ik

“Het eerste half jaar wordt het zwaarst”, zegt mijn oncoloog. 24 weken chemotherapie en daarna een borstamputatie met okselkliertoilet. Het lijkt eindeloos lang. Een half jaar, ik kan het me bijna niet voorstellen. “De behandelingen die daarna komen, die bespreken we later wel. Stap voor stap.” Dus begin ik met mijn eerste

Lieve allemaal, Voor mijn vakantie was het er uiteindelijk niet meer van gekomen een update te sturen, dus nu een mailtje vanuit Toscane! De maandag voor we vertrokken kreeg ik weer een scan ter bepaling van mijn hartpompfunctie. Dit omdat Herceptin (immunotherapie) daar een negatieve invloed op kan hebben. Bij mijn laatste