Blogs Archive

Juli 2015 De bel gaat. De Dom heeft net acht keer geslagen en ik loop drie trappen af naar de voordeur. Mijn gezicht voelt bloot zonder make-up en een beetje onzeker doe ik dan ook de deur open. Ik begeleid de vijfkoppige tv-crew van Je Zal Het Maar Hebben naar boven en terwijl

Als het aantal berichtjes met “hoe gaat het?”, toenemen, weet ik: het is tijd voor een updateblog! Ik geloof ook niet dat ik ooit zo lang geen update heb geplaatst, de laatste dateert alweer van 19 september. Vullen van de tissue expanders Acht keer ben ik inmiddels naar Nieuwegein afgereisd voor het vullen van

Ik kom de kleine ruimte binnen en geef een half knikje naar de vele paren ogen die me vol medelijden aanstaren. Een vrouw met een mondkapje, een grijsbehaarde man onderuitgezakt in zijn stoel. Een blanke vrouw met een hoofddoek in dezelfde kleur als mijn mutsje. Ze zijn hetzelfde lot beschoren maar toch

De jarige heeft net haar cadeaus uitgepakt als een meisje in een rode trui vertelt over haar fietsongeluk zes weken geleden. Ze staat moeilijk. Ze beschrijft de klap die ze maakte op haar racefiets. Hoe ze met een gekneusde rugwervel toch naar haar auto is gefietst. Dat fietsen er voorlopig niet inzit.

Heb jij tussen je 18e en 35e kanker gekregen? En ben je patiënt van het UMC Utrecht? Dan vind je het vast fijn om te horen dat er een AYA poli geopend wordt in het UMC Utrecht, waar jonge kankerpatiënten leeftijdsspecifieke zorg kunnen krijgen. Lees er HIER alles over! Voor de opening van

Er zijn van die nummers die je écht raken. ‘Mommy’ van Selah Sue is zo’n nummer voor mij. Ook al heb ik dit nummer al honderden keren beluisterd, ik krijg elke keer opnieuw een brok in mijn keel. Selah Sue, die lijdt aan depressies, schreef het voor haar moeder. Ik heb ook een

Negen vrouwen per dag overlijden aan borstkanker. Twee jaar geleden, toen ik net zelf de diagnose borstkanker had gekregen, zag ik die boodschap ineens op elke straathoek. Het was oktober, borstkankermaand. En de campagne “9 per dag” maakte mij net iets te bewust van de ziekte waar ik net zelf mee was

Ruim een week is mijn website offline geweest. Maar als je dacht dat dat betekende dat ik me thuis zat te vervelen dan heb je het mis. Al een tijd zijn Dennis en ik namelijk bezig met het aanpassen van mijn website. Dat kunnen we niet alleen: we hebben daarbij heel veel

Vanmorgen was ik al heel vroeg wakker: mijn hoofd zat gewoon te vol met indrukken waardoor ik niet meer kon slapen. Ik ben weer begonnen met werken, en de overgang van fulltime thuis zijn naar werken valt me altijd zwaar. Ik moet dan echt weer uit mijn bubbel komen, mijn grenzen ontdekken

Het is alweer een tijdje geleden dat ik aankondigde te gaan bloggen voor Marikes blog. Inmiddels is het alweer even stil. Destijds gaf ik al aan dat ik het best lastig vond om over een zo persoonlijk onderwerp te schrijven. In deze blog wil ik vertellen waarom. Toen Marike ziek werd, was ik