Dag na de operatie: een klein beetje opkrabbelen

Vandaag, een dag na de operatie, voelde Marike zich al weer wat beter dan gisteren. Vanochtend was ze nog misselijk en moest ze overgeven. Maar naarmate de dag vorderde, ging het steeds beter. Wel heeft ze last van pijn: alsof er een tape heel strak om haar borst is gedaan, zegt ze. Normaal gesproken krijg je daar pijnmedicatie voor, maar omdat Marike bij de meeste van die middelen last krijgt van haar darmen of misselijk wordt, moest ze het het grootste deel van de dag doen met Paracetemol. Meer pijn dus, maar as we speak komt er een verpleegster binnenlopen met Ibuprofen en een maagbeschermer, dus hopelijk helpt dat. Ze had vandaag ook een paar keer koude rillingen, alsof ze net uit een bad met ijswater was gestapt. Arm ding.

De opvliegers gaan ondertussen ook gewoon door in het ziekenhuis, dus de warme dekens en natte washandjes wisselen elkaar in hoog tempo af. Ook verwarrend voor de verpleegsters, want een van hen dacht vanmiddag dat Marike verhoging had. “Nee hoor, dat is een opvlieger”, was Marikes reactie. En ja hoor, haar temperatuur was ‘van binnen’ normaal, maar aan de huid een stuk hoger, typisch voor opvliegers.

Ze kon gelukkig wel een beetje slapen vandaag, dat heeft ze de halve middag gedaan. En af en toe keek ze met een schuin oog naar de Tour de France, ook een goede afleiding. Het bezoekuur zit er bijna op dus Hedie (Marikes moeder) en ik gaan weer op huis aan. Hopelijk een rustige nacht voor Marike. En ook voor ons, want we zijn ook best wel moe. De groetjes van Marike en bedankt voor alle lieve reacties!

Vanmiddag: al een klein beetje opgeknapt