Werk Archive

Als het aantal berichtjes met “hoe gaat het?”, toenemen, weet ik: het is tijd voor een updateblog! Ik geloof ook niet dat ik ooit zo lang geen update heb geplaatst, de laatste dateert alweer van 19 september. Vullen van de tissue expanders Acht keer ben ik inmiddels naar Nieuwegein afgereisd voor het vullen van

Vanmorgen was ik al heel vroeg wakker: mijn hoofd zat gewoon te vol met indrukken waardoor ik niet meer kon slapen. Ik ben weer begonnen met werken, en de overgang van fulltime thuis zijn naar werken valt me altijd zwaar. Ik moet dan echt weer uit mijn bubbel komen, mijn grenzen ontdekken

Facebook laat tegenwoordig af en toe berichten zien die je die dag een x jaar geleden gedeeld hebt. Vandaag deed Facebook dat voor mij, ik zag de volgende foto: Ik dacht: huh, die is toch van toen Dennis en ik vierden dat het precies één jaar na mijn diagnose borstkanker was? Om

Vanmorgen had ik voor het eerst sinds mijn operatie (bijna) 6 weken geleden een afspraak op mijn werk. Gisteren was ik al twee uurtjes geweest, voornamelijk om mijn computer alle updates te laten draaien en een beetje overzicht voor mezelf te creëren.  Terugkomen na een vakantie is altijd al best wennen, laat

Vanmorgen schreef ik al over het werkbezoek van politici bij het AYA Expertise Platform vandaag en hierbij een korte terugblik op een geslaagde ochtend. 7 AYA’s deelden hun ervaringen met politici, waaronder Steven van Weyenberg van D66 en Carla Dik-Faber van de ChristenUnie. Vergeleken met de anderen voelde het alsof ik geluk had: ik heb

Straks ga ik op weg naar het Radboud UMC in Nijmegen, om als AYA te gaan praten met politici over het onderwerp: werk. AYA’s, wat zijn dat? – is misschien je eerste gedachte. AYA staat voor Adolescents and Young Adults die kanker hebben (gehad). In Nederland krijgen jaarlijks zo’n 2500 jongeren en jongvolwassen

Ik zit op de bank en voel de vermoeidheid tot in mijn poriën. Het is zondag en toch heb ik het gevoel alsof ik toe ben aan het weekend. Maar ik ben wél blij. Hoe dat kan? Ik ben tenminste eens niet moe van alleen maar op de bank liggen, maar ik heb

Van sommigen van jullie kreeg ik al de vraag waar mijn blog over mijn laatste dag bij Winnock bleef… De dag nadat ik klaar was met het intensieve re-integratieprogramma van 3 weken werd ik ziek: keelpijn, hoesten, koorts en ik was snipverkouden. Daarbovenop kwam mijn allerlaatste immunotherapie dus je kunt je voorstellen

Hoi allemaal, Vandaag een kort berichtje. Niet omdat ik te moe ben, maar omdat Dennis en ik zomaar spontaan hebben bedacht om vanavond naar de film te gaan 🙂 Jeee, eindelijk weer een beetje een sociaal leven! Na het gesprek met de psycholoog dinsdag, waarbij ik erachter kwam dat mijn kankerspoken veel

Gisteren voelde ik me echt niet fijn. Ik voelde me gestrest en opgejaagd. Ik maakte me zorgen over hoe het verder zou gaan na de intensieve fase van het Winnock-traject. Ik zag groepsgenoten vooruitgaan qua energie en daardoor was ik bang dat de vermoeidheid bij mij toch een andere oorzaak heeft. Ik vroeg